رابطه بین توانمندسازی کارکنان و رفتار نوآورانه آنها(مطالعه موردی: سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت)

محیط های کاری امروزی نیاز به کارکنانی دارند تا تصمیم های بایسته را اتخاذ نموده و برای مشکل های موجود راه حل ها ورفتارهای نوآورانه ارایه دهند. توانمندسازی کارکنان، محوری ترین تلاش مدیران در نوآفرینی، تمرکززدا یی و حذف دیوان سالاری در سازمان ها می باشد. جامعه آماری این تحقیق کارکنان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت و حجم نمونه198 نفر بود. در این پژوهش از دو پرسشنامه خودگزارشی با 23 گویه یکی برای سنجش توانمندسازی کارکنان و دیگری برای سنجش رفتار نوآورانه کارکنان استفاده شد. هر پرسشنامه دارای یک طیف 5تایی لیکرت بود. مؤلفه های توانمندسازی آن شامل ارائه اطلاعات به کارکنان، ارائه پاداش بر اساس عملکرد، فراهم نمودن دسترسی به دانش و مهارت های شغلی،اعطای اختیار به کارکنان برای تغییر فرآیندهای کار بود. برای سنجش روایی پرسشنامه از روش دلفی و برای تعیین پایایی آن با تأکید بر همسانی درونی سؤالات از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS 19وLISREL 8.5استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده از توصیف متغیرها مشاهده شد که سازمان از لحاظ توانمندسازی و رفتار نوآورانه در سطح پایینی به سر می برد و این می تواند برای سازمان هشدار دهنده باشد. نتایج نشان داد که بین ابعاد ارائه اطلاعات به کارکنان، ارائه پاداش بر اساس عملکرد، فراهم نمودن دسترسی به دانش و مهارت های شغلی، اعطای اختیار به کارکنان و متغیر وابسته رفتار نوآورانه رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رفتار سازمانی ، توانمندسازی سازمانی ، رفتار نوآورانه ، سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی رشت