تأثیر پیچ سنگ در نگهداری تونل های با توده سنگ ضعیف با استفاده از روش های تحلیلی و عددی (مطالعه موردی)

میزان تغییر شکل دیواره تونل پس از حفاری عامل بسیار مهمی در تعیین نوع سیستم نگهداری و سختی آن است. علاوه بر این تخمین ضخامت ناحیه پلاستیک در اطراف تونل می تواند طول بهینه بولت را برای اندکنش مناسب آن با سنگ سالم مشخص کند. روش های متفاوتی ازقبیل روش های تحلیلی، مشاهده ای (ابزار بندی) و عددی برای اندازه گیری دو پارامتر فوق ابداع و مورد استفاده قرار گرفته اند. روش های تحلیلی و عددی پیش از شروع عملیات حفاری قادر به پی بینی این دو پارامتر بوده و ابزار بندی می تواند مقادیر این پیش بینی را تنها پس از اجرای حفاری تأئید و یا رد نماید. در این مطالعه میزان تغییر شکل توده های سنگی پیرامون تونل های پنستاک سد رودبار لرستان و ضخامت ناحیه پلاستیک با روش تحلیلی و عددی (نرم افزار FLAC3D) برآورد و با یکدیگر مقایسه شده اند. بخش عمده این تونل ها در سنگ های ضعیف قرار دارد. نتایج احصل از تحلیل ها بیانگر این مطلب است که روش تحلیلی برای سنگ های ضعیف همپوشانی خوبی با روش های عددی دارد و استفاده از پیچ سنگ به دلیل گسترش ناحیه پلاستیک ایجاد شده در اثر حفاری معمولاً کارساز نیست. در این توده سنگ ها استفاده از یک سیستم نگهداری با انعطاف پذیری، مانند لتیس گیر در می تواند مفید باشد.

کلیدواژه ها:

توده سنگ ضعیف ، تغییر شکل دیواره تونل ، ضخامت ناحیه پلاستیک ، روش های عددی و تحلیلی