بررسی تاثیر دوره های آموزشی بر بهبود عملکرد کارکنان اورژانس شهر تبریز

هدف این مقاله بررسی این موضوع است که آیا برگزاری دوره های آموزشی باعث بهبود عملکرد نیروی انسانی آموزش دیده گردیده است یا خیر؟ در این تحقیق متغیر مستقل دوره های آموزشی و متغیر وابسته بهبود عملکرد کارکنان می باشد. فرض اساسی این پژوهش عبارت است از: بین برگزاری دوره های آموزشی و بهبود عملکرد کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد. و سه فرضیه فرعی شامل: دوره های آموزشی بر افزایش 1.بینش 2. توانایی 3. دانش کارکنان سازمان ها موثر است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان آموزش دیده اورژانس تبریز که 750 نفر می باشند و نمونه آماری با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان در جامعههای محدود 108 نفر تعیین گردیده است که با استفاده از نمونهگیری تصادفی طبقهای این نفرات انتخاب شدهاند. برای جمعآوری دادهها در این تحقیق از پرسشنامه با سوالات بر اساس طیف لیکرت پنج گزینه ای، استفاده شده است که روایی آن به صورت صوری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/89 تأیید شده است. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آمار توصیفی واستنباطی استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها در این تحقیق از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد و برای آزمون فرضیات تحقیق از آزمون t ( تک نمونه ای) استفاده شده است. یافته های تحقیق موید آن است که دوره های آموزشی در بالا بردن دانش و بینش افراد موثر بوده اما در بالا بردن توانایی افراد تاثیر چندانی نداشته است و در کل بین برگزاری دوره های آموزشی و بهبود عملکرد کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بهبود عملکرد ، دوره های آموزشی ، توانایی ، دانش ، بینش