بررسی اثر شدت جریان بر خواص مکانیکی فولاد ST37 در جوشکاری مقاومتی سربه سر در فشار ثابت

کلیه روشهای جوشکاری مقاومتی بر این اساس استوار هستند که با عبور جریان الکتریکی از فلز، مقاومت فلز در برابر عبور این جریان، باعث گرم شدن مواد پایه خصوصا در ناحیه فصل مشترک دو جزء شده و با افزایش جریان نهایتا منجر به ذوب و اتصال در فصل مشترک می شود. در پژوهش حاضر به بررسی اثر تغییرات شدت جریان در روش مقاومتی سربه سر بر خواص مکانیکی اتصال همجنس فولاد ST37 در فشار ثابت پرداخته شده است. جریانهای انتخاب شده شامل 2850، 3900، 4300 و 5600 آمپر بود. آزمونهای انجام شده شامل آزمونهای کشش و میکرو سختی سنجی ویکرز بود که نرخ کشش در این آزمون 1 میلی متر بر دقیقه در نظر گرفته شد. استحکام کششی فولاد پایه قبل از جوش 380 مگاپاسکال و سختی 203 ویکرز گزارش شد. نتایج نشان داد که در جریان 2850 آمپر استحکام کششی 376 مگاپاسکال، در جریانهای 3900 و 4300 استحکام کششی برابر و حدود 318 مگاپاسکال و در جریان 5600 آمپر استحکام کششی 295 مگاپاسکال گزارش شد. با افزایش جریان از 2850 به 5600 آمپر، حرارت ورودی افزایش پیدا خواهد کرد و با توجه به افزایش حرارت ورودی، منطقه متاثر از حرارت گستردهتر شده و دانه ها در اثر افزایش حرارت ورودی درشت تر شوند، که نتیجه آن کاهش استحکام به مقدار 81 مگاپاسکال میباشد. همچنین پروفیل سختی نشان داد که سختی در منطقه جوش از 203 به حدود 265 ویکرز افزایش داشته است.

کلیدواژه ها:

جوشکاری مقاومتی سر به سر ، فولاد ST37 ، جریان جوشکاری ، استحکام کششی.