پیاده سازی الگوی مدیریت مشارکتی آب با تاکید بر تشکلهای آب بران در زیر حوضه آبریز نازلوی دریاچه ارومیه

بررسی اهمیت منابع آب در توسعه معیشت، لزوم مدیریت بهینه و یکپارچه آن، ضرورت عزم همگانی در ارتقاء بهره وری مصرف آب، توجه به بحران خشک شدن دریاچه ارومیه و تبعات زیست محیطی ناشی از آن، هدف اصلی تحقیق اخیر است. جهت تحقق هدف مذکور، مطالعات روی دو محور (الف): فرهنگ سازی و آموزش روش های مصرف بهینه آب کشاورزی (ب): برنامه ریزی برای آموزش قوانین و مقررات بخش آب، توانمند سازی مشترکین و تقویت تشکل های آب بران متمرکز گردید. بررسی های کتابخانه های(بررسی مطالعات سایر کشورها، قوانین و مقررات و ..) و میدانی(برداشتهای زمین-آماری، توزیع و تکمیل پرسشنامه ها و...) موضوع از سال 1394 شروع و نهایتا تحلیل های توصیفی(آماری) و مکانی در محیط های نرم افزاری مختلف از جمله Spss و ArcGIS انجام گرفت. موضوعات مورد بررسی شامل رعایت حریم چاه‏ها و حفرچاه‏های غیرمجاز، وضعیت آب‏های زیرزمینی آبخوان‏ها، تحویل حجمی آب به کشاورزان، آبیاری شبانه‏، بومی سازی شیوه‏های نوین آبیاری، بهره‏برداری اصولی و نگهداری از سازه‏ها و تأسیسات آبی،ساماندهی و سازماندهی تشکل های آب بران با توجه به ساختار سنتی مدیریت آبیاری، میزان شناخت قوانین توزیع عادلانه آب و مجازات‏های ناشی از برداشت‏های غیرمجاز می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که ا- بتدریج از اختیارات کشاورز در حوزه آب کاسته و به مسئولیت های دولت افزوده شده است.2- فقدان ارزش تولیدی در برخی از مصارف مثل صیفی جات باعث عدم توان پرداخت آب بها و گرایش به تخلف کشاورزان شده. 3- مشارکت جدی کشاورزان در تشکل های آبیاری از جایگاه قانونی برخوردار نبوده و 4- اینکه بیش از 80 درصد کشاورزان اعتقادی به خشکسالی نداشته و خشک شدن دریاچه ارومیه هیچ اهمیتی برای آنها ندارد. در پایان مورد راهکارهایی همچون تهیه زیرساخت های لازم نقش پذیری تشکل های آب بران، دخالت هسته های فعال مردمی، ایجاد هماهنگی بین ارگان ها و.... بررسی و پیشنهاد گردید

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، تشکلهای آب بران ، دریاچه ارومیه ، زیرحوضه آبریز نازلوی ارومیه