ارایه الگوی تخصیص کمک های اولیه اورژانسی و تریاژ پیش بیمارستانی در شبکه زنجیره تامین امداد و نجات

امروزه سازمانها، به ویژه موسسات ارایه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی برای اینکه بتوانند در بازارهای جهانی رقابت کنند، سرمایه گذاری و تمرکز بیشتری بر یکپارچه سازی فرآیندهای زنجیره تامین به ویژه در زمان ارایه خدمات اورژانسی در بحران نموده اند. لذا با توجه اهمیت سیستم موجودی و مکانیابی صحیح ارایه و توزیع تسهیلات بخش سلامت، این پژوهش با هدف ارایه الگوی تخصیص کمک های اولیه اورژانسی در تریاژ پیش بیمارستانی در شبکه زنجیره تامین امداد و نجات انجام گرفته است. در این مقاله به معرفی مدل جدید مکانیابی برای استقرار و فعال سازی مراکز توزیع در شبکه زنجیره تامین دوسطحی تولیدکننده-مراکز توزیع خدمات سلامت محور بیمارستانی پرداخته شده است به گونه ای که با افزایش میزان پوشش دهی بازار سلامت، میزان ارایه خدمات در زمان بحران و در تریاژ بیماران حادثه دیده و کسب افزایش سود و اثربخشی ارایه خدمات درمانی در کوتاهترین زمان ممکن باشد. این مدل کمک میکند تا مکانهای مناسبی جهت تریاژ انتخاب شوند که کارایی مناسبی داشته باشند. بنابراین کارایی هر مکان با توجه به معیارهایی که برای آنها در نظر گرفته شده است، سنجیده میشود، مانند ضریب دسترسی به خدمات اورژانسی، پاسخ دهی به تعداد بیشتری از بیماران در کوتاه ترین زمان، ضریب امنیت، هزینه استقرار هر نوع تسهیلات درمانی در هر مکان (بیمارستانهای صحرایی و غیره). در نهایت با حداکثرسازی پراکندگی تسهیلات مطلوب نظیر مراکز توزیع، می توان منجر به پوشش دهی مناسب تقاضای مناطق مختلف شد. به عبارتی توزیع کننده خدمات سلامت به عنوان یکی از بخشهای مهم زنجیره تامین، به ارایه دهندگان خدمات کمک میکند تا نیازهای بیماران آسیب دیده را در مواقع اورژانسی پوشش دهند. به طوری که با انتخاب کاراترین مراکز کاندیدای توزیع و بهینه سازی هزینه ها در زمان تریاژ بیماران، بتوان به اهداف ذکر شده دست یافت.

کلیدواژه ها:

مراکز توزیع و تخصیص ، کمک های اولیه اورژانسی ، تریاژ بیماران ، بحران ، زنجیره تامین.