الگوسازی و ارزیابی ریسک پالایشگاه های کشور با نگرش بیمه ای

شرکتهای بیمه علاقمند به پذیرش ریسک پالایشگاهای کشور بر اساس الگوسازی و ارزیابی و تحلیلهای چند جانبه با توجه به نرخ و شرایط بیمه گران اتکایی می باشند. شرکت های بیمه کشور بدلیل عدم پاسخگویی مناسب به نیازها بیمه ای ریسک های بزرگ و پیچیده و ناتوانی در تعیین حق بیمه و شرایط معقول با استقبال مدیریت ریسک صنایع نفت، گاز و پتروشیمی مواجهه نشده اند و بیمه گذاران بزرگ به خود بیمه گری سوق یافته اند. در این مقاله سعی شده است تا با نگرشی بیمه های مدیریت، الگو سازی و ارزیابی ریسک شش پالایشگاه کشور بر اساس راه کارهای استانداردهای جهانی مدیریت ریسک ISO 13000 و ISO 13010 درک مشترک بین مدیران و کارشناسان صنایع نفت و بیمه نسبت به اهمیت استراتژیک ریسک پالایشگاه های نفت ایجاد گردد، چرا که تفکر و برنامه ریزی چند بعدی رد خصوص مدیریت ریسک پالایشگاه های نفت کشور نفت کشور منجر به موفقیت پایدار و تصمیم سازی درست در این زمینه خواهد شد. مهمترین خطرات بیمه ای در پالایشگاه ها عبارتند از: خطرات حریق، انفجار و صاعقه که بعنوان خطرات اصلی در بیمه نامه های آتش سوزی پوشش داده می شوند. در این مقاله با استفاده از روش تجزیه و تحلیل خسارت و اثر آن، بر اساس سه شاخص: شدت خسارت، احتمال وقوع خسارت و احتمال کشف خطر به ارائه یک مقدار کمی تحت عنوان عدد اولویت ریسک که در عمل بین 1 تا 1000 قرار می گیرد، با مقایسه پالایشگاه های مورد بررسی بدون ذکر نام پالایشگاه ها پرداخته می شود. نتایج این تحقیق نشان میدهد که دامنه عدد اولویت ریسک برای خطرات اصلی (حریق، انفجار و صاعقه) در پالایشگاه های مختلف از: 140 تا 380 پراکنده می باشند و هر قدر عدد اولویت ریسک کمتر است انتظار ایجاد خسارت در آن پالایشگاه کمتر خواهد بود. از طرفی تکنولوژی تولید بکار رفته در واحدهای مختلف هر پالایشگاه متفاوت بوده و واحدهایی که از تکنولوژی پیشرفته تری استفاده نموده اند از عدد اولویت ریسک کمتری برخوردارند.

کلیدواژه ها:

پالایشگاه نفت ، پوشش بیمه ای ، الگوسازی و ارزیابی ریسک ، تئوری سناریوی ساختاری ، FMEA ، صنعت بیمه ISO 31000 و ISO 31010