انضباط بازار و توانگری مالی در صنعت بیمه

هدف از نگارش این مقاله ارایه خلاصه ای از دانش موجود درباره انضباط بازار در صنعت بیمه به عنوان رکن سوم توانگری مالی II می باشد. انضباط بازار را می توان توانایی مشتریان، سرمایه گذاران، واسطه ها (کارگزاران، عاملان) و ارزیابان (تحلیل گران، حسابرسان، سازمان های رتبه بندی) در پایش و تاثیرگذاری بر مدیریت شرکت دانست. طبق رکن 3، شرکت های بیمه باید نتایج آزمون قدرت پرداخت تعهدات خود را منتشر کنند و بدینسان، به ذینفعان آگاهی رسانی شود و سطح ایمنی بیمه گر به یکی از فاکتورهای رقابتی در بازار تبدیل شود. با این حال، از آنجایی که مدل های ریسک داخلی به این منظور قابل استفاده هستند (تا زمانی که توسط قانون گذار تایید شوند)، شرکت های بیمه ممکن است برای استفاده از مدل های داخلی که آن ها را ایمن تر به نظر می رساند به جای مدل هایی که وضعیت ریسک آن ها را با دقت بیشتری نشان می دهد تشویق شوند. انضباط بازار بر حساسیت ریسک تقاضای مشتری برای محصولات بیمه و بر تمایل سرمایه گذار به پرداخت برای ارزش ویژه و بدهی تمرکز می کند. مطالعات نظری بیشتری درباره انضباط بازار در بیمه لازم است، برای مثال مدل هایی که مفاهیم تلویحی انضباط بازار را بر اساس رقابت تحلیل می کنند یا مدل هایی که بر مبنای نقش حق امتیاز انحصاری در بیمه قرار دارند و اینکه ریسک چگونه حق امتیاز انحصاری را تحت تاثیر قرار می دهد. جنبه اقتصادی انضباط بازار را می توان در مفهوم تعادل و پایداری مکانیسم های بازار مورد بررسی قرار داد که از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یافته های این تحقیق برای بیمه گران و قانون گذاران مناسب هستند.

کلیدواژه ها:

بیمه ، انضباط بازار ، توانگری مالی ، نهاد ناظر ، شفافیت بازار ، پایداری بازار