روابط بین الملل و صلح از نگاه اسلام

امروز مفهوم صلح و امنیت به جای آنکه به عنوان یک مفهوم با کارکردهای حقوقی باشد بیشتر دستاویز سیاسی برای قدرت های زورگوی جهان است. صلح و امنیت بین الملل امروز در سایه عمل به قرآن، سنت و مکتب اهل بیت (ع) محقق می شود، امروز در روابط بین المللی حق وتو که برای اعضای دائم سازمان ملل و کشورهای پیروز در جنگ جهانی دوم تعریف می شود باعث شده است به جای تحقق صلح و امنیت بین المللی شاهد تهدید آن باشیم. از گذشته آرزوی بشر تحقق صلح و امنیت بین المللی بوده است اما متاسفانه با گذشت زمان شاهد اتفاقات دیگری بودیم به گونه ای که مفاهیمی که در منشور سازمان ملل متحد آمده است در دورهای با عنوان جهانی شدن دچار تغییرات اساسی شد. برخی از کشورها می خواهند با عناوین صلح و امنیت بین الملل حقوق بشر و دموکراسی را که حق ملت هاست از آنها نقض کنند از این رو استقلال، آزادی، پیشرفت و عدالت در کشورها از بین می رود و در این شرایط می توان گفت این کشورها خود ناقض اصلی صلح و امنیت بین المللی خواهند بود. دین اسلام مهم ترین مبنای فکری خود را در تبیین نحوه تعامل افراد انسانی با محور قرار دادن اصل صلح و ثبات در جوامع، ارائه می نماید. قرآن کریم در یک فراخوان عمومی، جامعه ایمانی را به صلح و سلم فرامی خواند و پیروان مکتب الاهی را به دارالسلام دعوت می کند.قرآن وجود تفاوت ها در جامعه بشری را امری طبیعی و ناشی از تفاوت در خصوصیات آفرینش، منطقه زندگی، اخلاق و عادات و دیگر عوامل طبیعی می داند. پروردگار متعال تفاوت و اختلاف را عامل افزایش شناخت انسا نها از یکدیگر معرفی کرده است.

کلیدواژه ها:

صلح و امنیت ، بین المللی ، دستاویز سیاسی ، قدرت های زورگو ، جهانی شدن ، آرزوی بشر