بهینه سازی فرآیند جوشکاری زیرپودری با استفاده از الگوریتم تراکم ذرات(PSO)

کشور ایران با دارا بودن 18درصد ذخایر گاز طبیعی جهان در رتبه اول جهانی دارندگان این منبع الهی قرار دارد. با توجه به این امر، طراحی امن برای انتقال گاز طبیعی از طریق خطوط لوله فولادی در شرایط کاری متفاوت و اطلاع کامل از خواص این نوع فولادها ضروری به نظر می رسد. از طرفی فرآیند جوشکاری این لوله ها به عنوان یکی از مهم ترین مراحل تولید مورد توجه قرار می گیرد. جوشکاری زیر پودری یکی از فرآیندهای پرکاربرد در این راستا می باشد. در جوشکاری زیر پودری تنظیم دقیق پارامترهای جوشکاری جهت رسیدن به جوشکاری با کیفیت بالا از اهمیت بالایی برخوردار است. دستیابی به عمق نفوذ بالا یکی از اهداف اصلی در این فرآیند می باشد که این امر نیازمند بالا بودن مقدار حرارت ورودی است. از طرفی افزایش حرارت ورودی باعث بزرگتر شدن منطقه متاثر از گرما خواهد شد که این امر نامطلوب می باشد. بنابراین هدف اصلی پیدا کردن سطح مناسبی از پارامترهای ورودی برای دستیابی به حداکثر نفوذ و حداقل عرض ناحیه متاثر از گرما می باشد. در این مقاله ولتاژ جوشکاری، جریان جوشکاری، فاصله نازل تا قطعه کار، سرعت جوشکاری و ضخامت پودر پوششی به عنوان پارامترهای ورودی در نظر گرفته شده است. تابع هدف بصورت تابعی از متغیرهای مذکور بیان شده و سپس یک روش نوین جهت تخمین پارامترهای فرآیند جوشکاری زیر پودری با استفاده از الگوریتم بهینه سازی تراکم ذرات پیشنهاد شده است. نشان داده می شود که روش ارایه شده در کمینه کردن تابع هدف بسیار موفق است. سپس به منظور ارزیابی کارآمدی روش پیشنهادی، نتایج حاصل از این روش با نتایج حاصل از روش الگوریتم زنبور عسل مقایسه می گردد. نتایج حاصل بیانگر آن است که با بکارگیری الگوریتم تراکم ذرات می توان به مقدار بهینه تری از پارامترهای ورودی دست یافت.

کلیدواژه ها:

جوشکاری زیر پودری ، الگوریتم تراکم ذرات ، پارامترهای جوش ، بهینه سازی