ارائه مدلی جهت سنجش ارزش افزوده فکری در شرکت های بیمه ایرانی

ارزش افزوده فکری از دیدگاه تئوری مبتنی بر منابع به عنوان یک منبع استراتژیک در نظر گرفته می شود که به شرکت اجازه می دهد ایجاد ارزش کند. در نتیجه با توجه به نقش ارزش افزوده فکری در ایجاد ارزش کلی در سازمان، در این پژوهش بر اساس مدل پالیک ، ارزش افزوده فکری شرکت های بیمه مورد مطالعه، مورد سنجش قرار گرفت و به رتبه بندی شرکت های مذکور از نقطه نظر میزان سرمایه انسانی ،سرمایه ساختاری و سرمایه فیزیکی پرداخته شد. این پژوهش در مورد شرکت های بیمه ای که اطلاعات مالی آنها طی سال های 1390 لغایت 1393 در دسترس باشد، انجام پذیرفته است. ابتدا با استفاده از نظر خبرگان و مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی مهمترین شاخصه های اندازه گیری ارزش افزوده فکری وزن دهی و سپس شرکت های بیمه با استفاده از مدل تاپسیس رتبه بندی شدند. نتایج نشان دهنده اولویت بالاتر به ترتیب شاخصه های سرمایه انسانی، سرمایه فیزیکی و نهایتا سرمایه ساختاری است. همچنین نتایج مدل تاپسیس نشان داد شرکت بیمه پارسیان دارای عملکرد مطلوبی از نقطه نظر میزان ارزش افزوده فکری است و رتبه 1 را به خود اختصاص داده است و در نقطه مقابل بیمه آسیا به دلیل وجود ضریب سرمایه انسانی پایین تر، رتبه آخر را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

ارزش افزوده فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه فیزیکی.