بررسی تاثیر معماری و فرم سازه ها بر نیروهای ناشی از زلزله و پایداری آنها با ETABS

شکل و فرم کلی معماری ساختمان ها تاثیر قابل توجهی در رفتار سازه در برابر نیرو های ناشی از زلزله دارند. به منظور رسیدن به طرحی بهینه، مهندسین معماری و سازه برای اطمینان از عملکرد مناسب سیستم سازه ای باید در تعامل باشند. لذا تعیین رابطه ای میان فرم معماری سازه و میزان آسیب احتمالی میتواند در انتخاب طرح معماری و سیستم سازه ای سازگار حائز اهمیت باشد. در این مقاله به بررسی تاثیر فرم معماری سازه و ارتفاع برای چهار مدل سازه ای بلند مرتبه دارای 23 طبقه 3,2 متری در برابر نیرو های ناشی از زلزله به وسیله ی نرم افزار سازه ای ETABS پرداخته شد. برای هر مدل سازه ای مقادیر ماکزیمم دریفت و جابجایی در هر یک از طبقات محاسبه گردید. نتایج حاصله حاکی است، میزان جابجایی با توجه به ارتفاع سازه روند صعودی داشته و در دریفت این تغییرات به صورت نامنظم میباشد. بیشترین دریفت و جابجایی در سازه ای که دارای فرم هرم معکوس میباشد رخ میدهد. برای این سازه، میزان دریفت ماکزیمم در طبقه ششم 0,005581 در جهت عرضی و 0,002251 در جهت طولی و میزان ماکزیمم جابجایی در طبقه 23 به میزان 0.418805 متر در جهت عرضی و 0,158505 متر در جهت طولی به دست آمد. در تمام مدلها میزان آسیب پذیری در جهت طولی بمراتب کمتر از جهت عرضی است. در بین چهار مدل سازه ای مورد بررسی، فرم هایی که در ارتفاع دارای سطح پلان کمتر بوده اند، در برابر نیروهای ناشی از زلزله رفتار مطلوب تری نشان داده اند.

کلیدواژه ها:

سازه ، زلزله ، اسیب پذیری ، فرم معماری ، مدلسازی ، دریفت ، جابجایی ، .ETABS