بررسی الگوی فضایی سرمایه اجتماعی در توسعه روستایی

دستیابی به توسعه پایدار روستایی در گرو برخورداری از سرمایه مناسب-به ویژه سرمایه اجتماعی- از طریق مشارکت و اعتماد اجتماعی ممکن می باشد. سرمایه اجتماعی به عنوان یک ابزار تئوری بسیار مهم برای بررسی شاخص های اجتماعی در توسعه روستایی بوجود آمده است. پژوهش های زیادی در سایر کشورها نشان داده است که جوامع پیشرفته از سطح بالاتری سرمایه اجتماعی مانند اعتماد، مشارکت، همبستگی و... برخوردارند. امروزه یکی از چالش های پیش روی توسعه پایدار روستایی، کم توجهی به سرمایه اجتماعی روستائیان است بنابراین بررسی شناخت ابعاد سرمایه اجتماعی و لزوم توجه و برنامه ریزی آن در توسعه روستایی از اهمیت زیادی برخوردار است. سرمایه اجتماعی می تواند منجر به ایجاد مزایایی از جمله بهبود دسترسی به اعتبار ، بهبود دسترسی به آموزش و خدمات درمانی ، بهبود مدیریت ریسک و افزایش بهره وری منابع دیگر مانند سرمایه انسانی شود. با توجه به اینکه جریان فعالیتها و تحول پدیده ها در فضای منطقه رخ می دهد لذا ارائه برنامه ای رضایت بخش از روابط و فرایندهای اجتماعی، وابسته به شکل فعالیت های فضایی می باشد. در این مطالعه علاوهبر بیان اهمیت سرمایه اجتماعی در توسعه روستایی به بررسی بعد مکانی-فضایی سرمایه اجتماعی پرداخته شده است. هدف از این کار ، درک بیشتر نظری سرمایه اجتماعی از منظر بعد مکانی سرمایه اجتماعی است که در جهت مطالعات و برنامه ریزی توسعه روستایی و ایجاد سرمایه اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شاخص ، سرمایه اجتماعی ، توسعه روستایی ، بعد فضایی ، الگوی نظری