بررسی رابطه سبک شناختی وابسته به زمینه با سبک های یادگیری در دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

از مسائل مطرح در افزایش ضریب یادگیری دانشآموزان و دانشجویان شناخت سبک یادگیری و سبک شناختی آنان است؛ در ده ههای اخیر پژوهش های زیادی معطوف به این دو موضوع شدهاند، موضوعی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است ارتباط بین سبک شناختی وابسته به زمینه و سبک یادگیری دانشجویان است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان رشته پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان به تعداد 300 نفر بوده است. نمونه مورد مطالعه این پژوهش طبق جدول مورگان 169 نفر و از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش پرسشنامه سبکهای یادگیری وارک 2002) )، پرسشنامه سبک های شناختی ویتکین (1997) بودند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون- اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین سبک یادگیری دیداری و سبک جنبشی/حرکتی با سبک شناختی وابسته به زمینه در دانشجویان رابطه مستقیم وجود دارد. اما بین سبک یادگیری خواندنی/نوشتنی با سبک شناختی وابسته به زمینه در دانشجویان رابطهی معکوس وجود دارد اما بین سبک یادگیری شنیداری با سبک شناختی وابسته به زمینه رابطه ای وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

سبک شناختی وابسته به زمینه ، سبک یادگیری دیداری ، سبک یادگیری شنیداری ، سبک یادگیری خواندنی/شنیدنی ، سبک یادگیری جنبشی/ حرکتی.