مقایسه احتمال فروریزش قاب خمشی با اتصالات مقطع کاهش یافته و اتصالات جوشی تقویت نشده در زلزله های حوزه نزدیک با درنظرگیری چشمه اتصال

از دهه 1960 سیستم قاب خمشی فولادی به عنوان یک سیستم سازه ای مناسب مطرح گردید و تاکنون نیز مورد استفاده زیادی قرار می گیرد. اما پس از زلزله نورث ریج در سال 1994 میلادی، ضعف عمده قاب های خمشی نمایان شد و پس از آن مشاهده شد که اتصالات تیر به ستون در این نوع قاب ها در بسیاری از ساختمان ها دچار گسیختگی ترد شده و عملکرد شکل پذیر مناسب آن ها مورد تردید جدی واقع شد . دو راهبرد اساسی تقویت اتصال و تضعیف عمدی تیرهای متصل به ستون برای بهبود رفتار اتصال تیر به ستون بر اساس آزمایشات انجام گرفته پس از زلزله نورث ریج پیشنهاد شد. با توجه به مشکلات موجود در راهبرد تقویت اتصال از قبیل صرف هزینه و وقت بیشتر به علت ساخت و بازرسی جوش و نیاز به عناصر اضافی، مشکلات معماری، پیچیده شدن اتصال تیر به ستون، انتخاب راهبرد دوم ضروری و بهتر به نظر می رسد. نکته ای که کمتر به آن توجه می گردد تاثیر چشمه اتصال در رفتار کلی قاب می باشد. در این تحقیق اثر چشمه اتصال در قاب های خمشی با اتصال مقطع کاهش یافته برای دو سری قاب 4و16 طبقه تحت اثر زلزله های حوزه نزدیک با انجام تحلیل های دینامیکی فزاینده غیرخطی و با در نظرگیری چهار حالت ناحیه اتصال متغیر، قوی، ضعیف و متعادل بر اساس آیین نامه بررسی شده است. سپس نتایج در قالب محاسبه احتمال فروریزش با در نظرگیری یک سناریوی لرزه ای مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهند در محدوده معرفی شده توسط آیین نامه چشمه اتصال سخت تر منجر به رفتار قابل اعتمادتری می گردد

کلیدواژه ها:

تحلیل دینامیکی فزاینده غیرخطی ، اتصال مقطع کاهش یافته ، احتمال فروریزش ، چشمه اتصال.