بررسی عملکرد الگوریتم های ابتکاری در تحلیل پلاستیک قاب های مسطح و استخراج ضریب فروپاشی بار

در این تحقیق، توانایی الگوریتم های ابتکاری در تحلیل پلاستیک قاب های مسطح بررسی می شود. تعیین ضریب فروپاشی بار از اهداف تحلیل پلاستیک قاب های مسطح است. تولید مکانیزم های پایه و ترکیب آنها جهت کمینه سازی ضریب فروپاشی بار، فرآیندهایی زمانبر هستند که نیاز به در نظر گرفتن پیش فرض هایی خاص دارند. الگوریتم های ابتکاری در بهینه سازی مسائلی مفید هستند که علاوه بر پیچیده بودن، ماهیت غیرخطی نیز دارند. در واقع با الهام از طبیعت، از الگوریتم های تکاملی در حل این مسایل استفاده می شوند. این الگوریتم ها قادر به یافتن تقریبی از ضریب فروپاشی بار در بازه زمانی قابل قبول هستند.از مزایای الگوریتم های ابتکاری می توان به قابلیت بهینه سازی مسائل، تحمل نویز و قابلیت آموزش و تعمیم پذیری و توانایی آنها در تقریب مسائل غیرخطی اشاره کرد. ویژگی های مذکور باعث می شوند که این الگوریتم ها در تحلیل پلاستیک قاب هایی به کار گرفته شوند که هندسه آنها به عنوان اولویت طراحی مدنظر است. همچنین توسعه الگوریتمی که تقریب قابل قبولی از ضریب فروپاشی بار ارائه دهد، از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین نقش الگوریتم های ابتکاری جهت دسترسی به دقت کافی، زمان محاسباتی مناسب و کمینه سازی تعداد مکانیزم های ترکیبی، بسیار مهم است. در این تحقیق، مروری بر کاربرد الگوریتم های ابتکاری مانند الگوریتم ژنتیک، کلونی مورچگان و الگوریتم های ترکیبی جهت یافتن ضریب فروپاشی بار در قاب های مسطح و مقایسه آنها با هم انجام می شود.

کلیدواژه ها:

تحلیل پلاستیک ، قاب های مسطح ، ضریب فروپاشی بار ، الگوریتم های ابتکاری