طبیعت درمانی با تمرکز بر تحریک حواس در باغ های شفابخش برای معلولان

بی تردید در فطرت آدمیان گرایش ذاتی به طبیعت و فضاهای سبز به ودیعت نهاده شده است. برای آنان که مشکلات روانی و جسمی دارند زندگی در محیطی آرام و دلنشین با مناظری بدیع می تواند نیازهای اولیه روحی شان را تامین نماید. امروزه روانشناسان زیست محیطی چگونگی تاثیر محیط را بر افراد مختلف بررسی کرده و طبیعت را به عنوان یک عامل بسیار مهم در درمان بیماری های مختلف مورد شناسایی قرار داده اند. در بیماری دارای نیازهای خاص و به ویژه در فرد معلول، استرس های دائمی و احساس فشار همیشگی به تدریج منجر به بروز دردهایی با منشاء روانی و استرس می شود و بخشی از این مشکلات به محدودیت هایی باز می گردد که بیمار در محیط زندگی با آن مواجه است. بنابراین طراحی و وجود محیطی برای ارتقای سلامت روانی، جسمانی و در عین حال گذران اوقات فراغت برای معلولان ضروری بوده و از بین کلیه فضاهای ممکن باغ های شفابخش، به دلیل داشتن عناصر مطلوب از بهترین گزینه ها به حساب می آیند. روش پژوهش در مقاله حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات، اسنادی می باشد. پژوهش حاظر نشان می دهد ارتباط با طبیعت و به طور خاص باغ های شفابخش تاثیرات مثبتی بر سلامت معلولان دارد این امر از طریق تحریک حواس با استفاده از راه کارهای طراحی منظر نظیر: ایجاد فضاهای متنوع، ظهور آب در اشکال گوناگون، ایجاد تغییر سطوح با استفاده از توپوگرافی و پوشش گیاهی و به ویژه کاشت گیاهان دارویی امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

باغ شفابخش ، طبیعت درمانی ، تحریک حواس ، گیاهان دارویی ، معلولین