تدوین برنامه ی عملیاتی جامعه محور در کاهش خطرپذیری سوانح مطالعه موردی (طرح دوام محله فهادان یزد)

زمینه و هدف: وجود شهرهای دارای قدمت زیاد و مشکلات مربوط به رشد جمعیت و گسترش بافت های فرسوده شهری باعث شده است تا خطر زمین لرزه و تخریب های ناشی از آن سکونتگاه های شهری را مورد تهدید قرار دهد. گستردگی بافت های تاریخی در سطح شهر یزد و دربرداشتن شاخص های فرسودگی، مدیریت بحران این شهر را نیز با مشکل مواجه ساخته است. طرح های متعددی در زمینه احیای بافت های تاریخی و ایمن سازی آنها انجام گردیده است اما به دلیل درنظرنگرفتن مشارکت شهروندان و همچنین گروه های مردمی چندان موفق نبود هاند. هدف از پژوهش حاضر تدوین برنامه ی عملیاتی جامعه محور در کاهش خطرپذیری سوانح (طرح دوام محله فهادان یزد) بود. روش: در جمع آوری داده ها از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. همچنین نقشه های مکان یابی پایگاه مدیریت بحران با استفاده از روش آنالیز وزنی و با استفاده از سامانه (GIS) تولید و تمامی لایه ها با ضرایب استخراج شده مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصله نشان می دهدکه میزان تمایل مردم محله برای شرکت در برنامه های کاهش خطرپذیری بامیزان مشارکت، وضعیت روابط اجتماعی و خویشاوندی و اعتماد ساکنان به گروه های موجود در محله رابطه مستقیم دارد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، بهترین مکان برای پایگاه مدیریت بحران در محله مشخص شده است و در صورتی که بودجه، حمایت از طرف سازمان ها، و مشارکت مردم محلی وجود داشته باشد می توان با استفاده از طرح دوام خطرپذیری محله فهادان در برابر سوانح را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

خطرپذیری ، کاهش خطر ، پایگاه مدیریت بحران ، محله فهادان یزد