تاثیر افزایش غلظت دی اکسیدکربن اتمسفری و کادمیوم خاک در جذب کادمیوم توسط گندم و سورگوم

یکی از عواقب رشد و توسعه صنعتی، افزایش غلظت دی اکسیدکربن در اتمسفر بوده است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سطوح مختلف دی اکسیدکربن و کادمیوم در جذب کادمیوم و رشد گندم و سورگوم اجرا گردید. بدین ترتیب یک آزمایش گلخانه ای در قالب طرح اسپلیت فاکتوریل با استفاده از گلدان هایی حاوی 5/3 کیلوگرم خاک اجرا شد. تیمارها شامل 4 سطح کادمیوم (0، 10، 20 و 40 میلی گرم کادمیوم در کیلوگرم خاک) (از نمک نیترات کادمیوم) و 2 سطح دی اکسیدکربن (900 و 400 میکرولیتر در لیتر) بود. نتایج نشان داد در تیمارهای مختلف کادمیوم، با افزایش غلظت دی اکسیدکربن، وزن خشک اندام هوایی و ریشه گندم حداکثر 26 و17 درصد افزایش یافت. در مورد سورگوم این افزایش حداکثر 18 و 13 درصد بود. افزایش غلظت دی اکسیدکربن تاثیری بر جذب کادمیوم در گندم نداشت ولی در سورگوم موجب افزایش 37 تا 44 درصد جذب در اندام هوایی و 26 تا 37 درصد در ریشه شد. با توجه به اثر افزایش غلظت دی اکسیدکربن بر ماده خشک گیاهی و غلظت کادمیوم در گیاه، شاخص های گیاه پالایی محاسبه شد. اگرچه فاکتور غلظت زیستی، ضریب تجمع زیستی و ضریب انتقال کمتر از یک بودند اما با افزایش غلظت دی اکسیدکربن این شاخص ها و نسبت پالایش در سورگوم افزایش یافت. بنابراین، افزایش غلظت دی اکسیدکربن می تواند سبب کاهش اثرات نامطلوب کادمیوم در گندم شود، اما در سورگوم باید از نظر امنیت غذایی و سلامت دام و انسان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آلودگی خاک ، تغییر اقلیم ، ماده خشک ، شاخص گیاه پالایی