فراوانی گرفتاری قلبی عروقی در بیماران کاوازاکی طی مدت ده سال در شهر یزد

سابقه و هدف: سندرم کاوازاکی از علل مهم بیماری های قلبی عروقی در سنین زیر 5 سال است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی گرفتاری قلبی عروقی در بیماران کاوازاکی در شهر یزد می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، پرونده کلیه بیمارانی (48 نفر) که با تشخیص کاوازاکی از فروردین 1376 تا فروردین 1386 در بیمارستان های شهر یزد بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای مشتمل بر: مشخصات دموگرافیک، علایم کلینیکی، پاراکلینیکی، گرفتاری قلبی عروقی و نوع درمان استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از 48 بیمار مورد بررسی، 19 بیمار (39/5 درصد) درگیری قلبی داشتند. 63/2 درصد بیماران مذکور بودند. همه آنها آنوریسم کرونر داشته و در تابلوی بالینی آنها تب بیش از 5 روز وجود داشت. در حالی که در تاریخچه 89/7 درصد بیماران بدون گرفتاری قلبی، تب بیش از 5 روز موجود بود. میانگین ESR در بیماران با گرفتاری قلبی بیشتر بود (p=0/04). نتیجه گیری: میزان گرفتاری قلبی و به ویژه ابتلا به آنوریسم عروق کرونر در بیماران کاوازاکی در یزد قابل توجه است. احتمالا میزان ESR جهت شناسایی افراد در معرض خطر عوارض قلبی کمک کننده می باشد، اما مطالعات بیشتر در این مورد لازم است.

کلیدواژه ها:

بیماری کاوازاکی ، گرفتاری قلبی عروقی ، آتوریسم عروق کرونر