مقایسه تجویز داخل وریدی محلول های هماکسل و رینگر در پیش گیری از افت فشار خون طی بی حسی نخاعی

سابقه و هدف: افت فشار خون طی بی حسی نخاعی از عوارض شایع و شناخته شده این روش می باشد. با توجه به گزارش های متعدد از موفقیت پیش گیری کننده هماکسل و به منظور مقایسه تجویز داخل وریدی محلول های کلوییدی و کرستالوییدی (هماکسل و رینگر) در پیش گیری از افت فشار خون طی بی حسی نخاعی، این تحقیق در بیمارستان فاطمیه همدان طی سال های 77-1376 انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش با روش کارآزمایی بالینی بر روی 100 بیماری که جهت بستن لوله های رحمی پس از زایمان، با بی حسی نخاعی مراجعه نمودند، صورت پذیرفت. قبل از بی حسی میزان ضربان قلب، فشار شریانی ثبت و کلیه بیماران بی حسی نخاعی دریافت و بعد به طور تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم گردیدند. در گروه تجربی 15 میلی لیتر به ازای هر کیلو هماکسل و در گروه شاهد حجم مساوی رینگر از طریق ورید تجویز گردید و در دقایق 1، 5، 10، 15 و 30، تغییرات ضربان قلب، فشار شریانی و نیز نیاز به مصرف رینگر و نیاز به دوز افدرین بررسی و ثبت شد.

کلیدواژه ها:

بی حسی نخاعی ، کریستالویید ، کلویید ، کم فشاری خون