تاثیرسیستم ریشه ای وکارآیی مصرف آب برمیزان تحمل به خشکی وعملکرد دانه ژنوتیپ های گندم نان Triticum aestivum L

به منظور بررسی تاثیرسیستم ریشه ای جذب و کارایی مصرف آب و بنیه گیاه برعملکرد و میزان تحمل به خشکی در40ژنوتیپ گندم دوآزمایش مزرعه ای و گلخانه ای دردوسال زراعی 1388-90 اجرا شد آزمایشها به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا و نتایج دوسال بصورت مرکب تجزیه شد تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ای بین ژنوتیپ ها برای اکثرصفات وجود داشت صفات طول ریشه اصلی و میزان مصرف آب همبستگی مثبت و معنی داری باعملکرد دانه درشرایط تنش به ترتیب r=0/71**وr=**0/47ونمره تحمل به تنش به ترتیب r=**0/67وr=**0/43 داشتند همچنین نتایج همبستگی ها نشان داد که ژنوتیپهای دارای ریشه طویل تر زیست توده وزن خشک ریشه و اندام هوایی بیشتری تولید می نمایند و کارایی مصرف آب بالاتری دارند براساس نتایج تجزیه رگرسیون گام به گام طول ریشه اصلی بیشترین تاثیر را برعملکرد درشرایط تنش خشکی داشت و پس ازآن به ترتیب صفات وزن زیست توده طول برگ کارایی مصرف آب وعملکرد پتانسیل قرار داشتندباتوجه به نتایج دوساله رقم مهدوی دارای بیشترین عملکرد درشرایط تنش خشکی و رقم اکبری دارای بیشترین عملکرد درشرایط نرمال بود بنابراین برای کشت درشرایط کم آبی کرمان پیشنهاد میشود این رقم ازلحاظ میزان جذب و کارایی مصرف آب بسیارخوب ولی سیستم ریشه ای متوسطی داشت بهبود سیستم ریشه ای این رقم دربرنامه های به نژادی میتواند باعث افزایش عملکرد درشرایط تنش شود

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، زیست توده ، مکانیسم تحمل به تنش