تاثیر کاربرد پلیمر سوپر جاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم آبی و دیم

استفاده از پلیمر های سوپر جاذب یکی از راهکار های موثر در افزایش بازده مصرف آب و استفاده بهینه از نزولات جوی در مناطق خشک و نیمه خشک است. در این مطالعه تاثیر کاربرد سطوح مختلف سوپر جاذب استاکوزورب در عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط کشت دیم و آبی بررسی شده است. برای این منظور آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام شد. سوپر جاذب استاکوزورب در سه سطح 0، 50 و 100 کیلو گرم بر هکتار استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، مصرف 100 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب تاثیر معنی-داری در افزایش عملکرد دانه و بهره وری مصرف آب در هر دو کشت دیم و آبی دارد. مصرف 50 کیلوگرم در گندم دیم معنی دار بود ولی در گندم آبی معنی دار نبود. نتایج نشان داد تاثیر مصرف سوپرجاذب در افزایش عملکرد و بهره وری مصرف آب گندم آبی بیشتر از گندم دیم است. همچنین تاثیر کاربرد سوپرجاذب در شرایط دیم در تیمار S1 (افزایش 9/25 درصدی بهره وری مصرف آب) و در گندم آبی در تیمار S2 (افزایش 2/19 درصدی بهره وری مصرف آب) قابل توجه است. با توجه به نسبت افزایش سود حاصل از افزایش عملکرد در مقابل هزینه کاربرد سوپرجاذب، استفاده از آن در کشت گندم توصیه نمی شود

کلیدواژه ها:

استاکوزورب ، بهره وری مصرف آب ، تحلیل اقتصادی ، عملکرد دانه