بررسی میانگین زمان انتظار در تریاژ مامایی

مقدمه: در تریاژ مامایی، زنان مراجعه کننده با شکایت مامایی و زنان در شرایط حاد یا اورژانس، برای اولین بار ارزیابی می­شوند. زمان انتظار مراجعین، یکی از عوامل مهمی است که باید در مدیریت و سازماندهی بخش بهداشت و درمان مورد توجه قرار گیرد. حال آنکه، تاکنون زمان انتظار دقیقی برای مراقبت­های اورژانسی و تریاژ مامایی در ایران برآورد نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میانگین زمان انتظار برای تریاژ مامایی در شهر تهران انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1397 بر روی 9238 مراجعه کننده به تریاژ مامایی بیمارستان­های آموزشی درمانی شهر تهران که در آنها تریاژ با استفاده از فرم تریاژ مامایی 5 سطحی (سطح 1 مراجعین بسیار بدحال، سطح 2 مراجعین با وضعیت پرخطر، سطح 3 بررسی فوری مراجعین، سطح 4 مراجعین بدون مشکل حاد و سطح 5 معرفی مراجعین نیازمند صرفا به یک ویزیت یا مشاوره) به صورت فعال اجرا می­شود، انجام شد. در این مطالعه از چک لیست حاوی اطلاعات فردی، مامایی و همچنین ثبت زمان انجام تریاژ و فرم تریاژ مامایی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون­های آماری توصیفی و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین کلی زمان انتظار در شیفت صبح 60/3±35/22 دقیقه، در عصر 67/3±12/18 دقیقه و در شب 67/3±15/19 دقیقه بود. بر اساس نتایج آزمون آنالیز واریانس، تفاوت معنی داری در میانگین زمان انتظار بر اساس شیفت های کاری به تفکیک روز در هفته (122/0=p) و ماه (473/0=p) وجود نداشت. میانگین زمان انتظار در سطح 2، 3، 4 و 5 تریاژ مامایی به ترتیب 40/0±73/2، 13/1±3/5، 69/1±76/5 و 20/1±96/5 دقیقه بود. نتیجه گیری: میانگین زمان کلی انتظار مراجعین تریاژ مامایی اندکی بالاتر از میزان پیشنهادی می­باشد. برای کاهش زمان انتظار و رسیدن به استاندارد، اصلاح فرآیندهای ارائه خدمت به مراجعین تریاژ مامایی پیشنهاد می­گردد.

کلیدواژه ها:

اورژانس ، تریاژ ، مامایی