مروری بر ضرورت آموزش اخلاق پرستاری در بحران در پرستاران نظامی

مقدمه: حفظ حیات انسان ها درشرایط بحران، از وظایف اصلی پرستاران می باشد. تبیین استانداردها و راهنماهای اخلاقی، منطبق با مذهب و فرهنگ حاکم بر جامعه نیز امری ضروری است. این مقاله، انجام یکی مطالعه کیفی جهت نیاز سنجی ضرورت آموزش اخلاق پرستاری در بحران را در پرستاران نظامی پیشنهاد کرده است. مواد و روش ها: مقاله حاضر مقاله ای مروری بوده که از طریق مطالعات کتابخانه ای و جستجوی اینترنتی در سایت های sid, pub med, science direct, google با کلید واژه (پرستاری، اخلاق، بحران) در سال های 2006 تا 2013 جمع آوری شده است. یافته ها: چهار چوب آموزش اخلاق در پرستاران نظامی با پرستاران غیر نظامی متفاوت است. تاثیرگذارترین عامل در شکل دهی اخلاق در پرستاران، آموزش در دانشکده های پرستاری می باشد. بهترین روش تدریس، روش بحث گروهی با مدرسین با صلاحیت اخلاقی بالا است.بحث و نتیجه گیری: تجهیز پرستاران، به علوم روز و کارآمد و تضمین کیفیت مراقبت های ارایه شده توسط آنان، بامعیار اخلاق، می تواند پرستار را برای مقابله با انواع بحران و بلایا مهیا نماید. بر اساس بسیاری از مکاتب اخلاقی، عملکرد بدون اخلاق، فاقد ارزش و اعتباراست. لذا کسب مهارت و صلاحیت لازم برای پرستار در تصمیم گیری در مواقع بحران با رعایت حقوق بیمار و رعایت چارچوب اخلاقی، هدف اصلی اخلاق پرستاری در بحران می باشد.

کلیدواژه ها:

پرستاری ، اخلاق ، بحران