بررسی کشت مخلوط ذرت و چغندرقند

به منظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت و چغندرقند آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در استان همدان، شهرستان نهاوند، در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل نسبتهای کشت صفر: 100 ،25:75 ،50:50 ،75:25 و 100:صفر درصد ذرت به چغندرقند بهروش جایگزین بودند. نتایج نشان داد نسبتهای مختلف کشت، اثر معنا داری بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و چغندرقند داشتند. عملکرد ریشه، درصد عیار قند، درصد ملاس، درصد قند استحصالی و عملکرد شکر سفید در چغندرقند و ذرت، ارتفاع بوته، تعداد دانه در ردیف، وزن هزاردانه و عملکرد ذرت تحت تاثیر نسبت های مختلف کاشت قرار گرفتند. نسبت برابری زمین در نسبت کاشت 75:25) چغندرقند: ذرت) 09/1 و در نسبت کاشت 25:75) چغندرقند: ذرت) 08/1 بود (بهترتیب 9 و 8 درصد افزایش نسبت به کشت خالص). همچنین بیشترین نسبت برابری سطح و زمان در نسبت ک اشت 75:25(چغندرقند: ذرت) به میزان 03/1 حاصل شد. گیاه ذرت در نسبت کاشت 25:75 بهعنوان گیاه غالب دارای بیشترین ضریب نسبی تراکم ka = 7 (و گیاه چغندرقند در نسبت کاشت 75:25 به عنوان گیاه غالب (88/3 = kb (بودند.)

کلیدواژه ها:

رقابت ، ضریب نسبی تراکم ، کشت خالص ، نسبت برابری زمین ، نسبت برابری سطح و زمان