ارزیابی امکان تولید قارچ شیتاکه روی ضایعات کشاورزی و اثر آنها برعملکرد و کارایی بیولوژیکی

به منظور ارزیابی اثرات تنش شوری بر ویژگیهای رشدی دو رقم زیتون زرد و میشن ، آزمایشی طی سالهای 1393-94 با پنج سطح شوری کلرید سدیم (صفر، 4، 8، 12 و 16 دسیزیمنس بر متر) در محیط کشت بدون خاک در گلخانه پژوهشی مرکز تحقیقات کشاوزی و منابع طبیعی استان تهران انجام گردید. در این آزمایش، اثر شوری بر کلیه صفات رشدی در هر دو رقم مورد مقایسه، معنیدار بود، به گونهای که وزن خشک اندام هوایی و ریشه، نسبت وزن خشک اندام هوایی به ریشه، طول شاخساره، فاصله میان گره، سطح برگ، سبزینه برگ، تعداد برگ، محتوای نسبی آب برگ، شاخص تحمل به شوری شاخساره و ریشه، به طور معنیداری کاهش یافت. ضمن آن که کاهش صفات فوق در رقم زرد بیشتر بود و این رقم بیشتر تحت تاثیر شوری قرار گرفت. وزن خشک ساقه، برگ و ریشه در سطح شوری 16 دسیزیمنس بر متر، بهترتیب 80، 80 و 69 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش معنیدار نشان دادند. با افزایش سطح شوری، غلظت سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم در برگ هر دو رقم افزایش و غلظت پتاسیم کاهش یافت. افزایش سدیم و کاهش پتاسیم برگ در رقم زرد بیشتر بود. وزن خشک اندام هوایی نیز تحت تاثیر غلظت سدیم و پتاسیم برگ قرار گرفت، به گونهای که همبستگی معنیداری بین وزن خشک اندام هوایی با غلظت سدیم برگ، غلظت پتاسیم برگ و نسبت سدیم به پتاسیم برگ مشاهده گردید. با ارزیابی شاخصهای فوق نتیجهگیری شد که رقم میشن در مقایسه با رقم زرد تحمل بیشتری نسبت به شوری دارد.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، رشد رویشی ، زیتون ، نسبت سدیم به پتاسیم