تعیین حدود بهینه عوامل مدیریتی در افزایش عملکرد گندم در استان گلستان

در این تحقیق با جمع آوری اطلاعات مدیریتی حدود 700 مزرعه گندم در استان گلستان طی سال‎های زراعی 93-1392 و 94-1393 و استفاده از آنالیز خط مرزی، علاوه بر برآورد عملکردهای پتانسیل ، حد بهینه عوامل مدیریتی بررسی شده برای دستیابی به این عملکردهای پتانسیل در شرایط آبی و دیم شناسایی شد. بر این اساس، اطلاعات جمع آوری شده در مورد عوامل مدیریتی در سه بخش آبی، دیم پرمحصول و دیم کم محصول تجزیه وتحلیل شد. با رسم پراکنش داده های عملکرد در مقابل متغیرهای مختلف مدیریتی، بالاترین عملکرد ها در سطوح مختلف هر نهاده یا مدیریت خاص انتخاب شد. با توجه به نتایج، عملکرد پتانسیل گندم در استان گلستان در شرایط آبی، دیم پرمحصول و دیم کم محصول به ترتیب 6816، 5791 و 3932 کیلوگرم در هکتار تخمین زده شد که فاصله ای 42، 31 و 50 درصدی با عملکردهای واقعی این مناطق دارد. بر اساس نتایج این تحقیق، تاریخ کاشت بهینه با توجه به شرایط هر منطقه، میزان بذر مصرفی بهینه در رسیدن به تراکم های مطلوب، میزان بهینه مصرف کود نیتروژن و تعداد دفعات تقسیط آن، میزان مصرف بهینه کودهای فسفر و پتاسیم، همچنین تعداد دفعات آبیاری در شرایط آبی استان تعیین شد. کشاورزان در هر منطقه با رعایت این حدود بهینه می توانند میزان تولید در واحد سطح مزارع خود را افزایش دهند و باعث کاهش خلا عملکرد در استان بشوند.

کلیدواژه ها:

آنالیز خط مرزی ، افزایش تولید ، امنیت غذایی ، عملکرد پتانسیل ، مدیریت زارعی