ارزیابی تاثیر تنش خشکی بر ویژگی های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و زراعی ژنوتیپ‎های نخود در شرایط گلخانه

به منظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر اجزای عملکرد، ویژگی های مورفولوژیکی و ویژگی های فیزیولوژیکی ژنوتیپ های متحمل، نیمه متحمل و حساس نخود زراعی، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل بر پایه طرحی کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل عدم تنش کم‎آبی، تنش متوسط و تنش شدید و عامل دوم شامل 11 ژنوتیپ بود. نتایج تجزیه واریانس حاکی از معنا دار شدن عامل ژنوتیپ در تمامی صفات به جز محتوای نسبی آب برگ بود. اثر متقابل ژنوتیپ × آبیاری به جز وزن خشک ریشه، وزن خشک ساقه، قطر ریشه، طول ساقه و تعداد شاخه اصلی در سایر صفات معنا دار شد. بیشترین درصد تغییر صفت مربوط به وزن خشک ساقه، وزن تر ساقه و عملکرد زیست توده در محیط تنش شدید بود. کمترین درصد تغییر صفت مربوط به نرخ آب ازدست رفته بود. ژنوتیپ متحمل فارس شاهپور 3659 با دمای تاج پوش پایین بیشترین عملکرد زیست توده، وزن تر ریشه، وزن ساقه تر و طول ساقه در محیط عدم تنش را داشت. ژنوتیپ حساس فارس شاهپور 3723 با دمای تاج پوش بالا عملکرد زیست توده، وزن تر ریشه، وزن ساقه تر و وزن خشک ساقه پایینی داشت که کاهش قطر ریشه، تعداد شاخه اصلی و محتوای نسبی آب برگ پایینی را نیز در شرایط تنش شدید نشان داد. بنابراین، این دو ژنوتیپ محکی در آزمایش ها بعدی در شناسایی ارقام و ژنوتیپ های متحمل و حساس استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

پایداری غشای سلولی ، درصد تغییر صفت ، نرخ آب ازدست رفته برگ ، محتوای نسبی آب برگ ، وزن ریشه تر