تاثیر الگوی کم آبیاری تناوبی و محلول پاشی روی بر غنی سازی فیزیولوژیک دانه قابل کنسرو ذرت شیرین

به منظور بررسی عملکرد و محتوای دانه دو هیبرید ذرت شیرین چیس و چلنجر در شرایط کم آبیاری و محلول پاشی با ترکیبات حاوی عنصر روی، آزمایشی به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال های 1393و 1394 انجام شد. تیمار الگوی آبیاری در کرت های اصلی شامل آبیاری کامل مزرعه یا تمامی جویچه ها (شاهد)، آبیاری یک درمیان جویچه ها، آبیاری یک درمیان متناوب جویچه ها و در کرت های فرعی تیمار محلول پاشی با عنصر روی شامل عدم محلول پاشی (شاهد)، کاربرد سولفات روی زینک درآپ (دو در هزار لیتر)، کاربرد سولفات روی زینک فست (دو در هزار لیتر) و دو هیبرید ذرت به صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد تاثیر الگوهای آبیاری، محلول پاشی روی، رقم و برهمکنش آن ها برعملکرد دانه، پروتئین دانه، روغن دانه، رطوبت دانه و پرولین برگ در سطح احتمال 1 درصد معنا دار بود. بالاترین میزان پرولین درروش آبیاری یک درمیان با میزان 21/30 میلی گرم بر گرم مشاهده شد که تفاوت معنا دار 86/39 درصد نسبت به روش آبیاری شاهد با میزان 60/21 میلی گرم بر گرم داشت. بالاترین میزان روی در دانه در تیمار کاربرد زینک فست به میزان 50/28 میلی گرم بر گرم مشاهده شد در حالی که در تیمار عدم کاربرد روی این میزان به 09/18 میلی گرم بر گرم کاهش یافت. یعنی 54/57 درصد افت نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق، در شرایط کم آبی، استفاده از الگوی آبیاری تناوبی و محلول پاشی با زینک فست در تولید ذرت شیرین رقم چلنجر توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

پرولین ، ذرت شیرین ، روی ، کم آبیاری