بررسی تغییرپذیری های عناصر غذایی، ویژگی های رشدی و فیزیولوژیک در چند رقم و دورگه بین گونه ای انگور در شرایط تنش شوری ناشی از کلرید سدیم

انتخاب انگورهای متحمل به شوری به عنوان پایه یا رقم و یافتن شاخص هایی برای غربال ژنوتیپ های متحمل، بسیار اهمیت دارد. به این منظور تأثیر چند غلظت کلرید سدیم ( 0، 50، 100 و 150 میلی مولار) روی طول ریشه، وزن خشک ریشه و ساقه، شدت آسیب های شوری، پرولین، قندهای محلول، محتوای آب نسبی، میزان سدیم، کلر، پتاسیم و نیترات برگ رقم های رشه، ریش بابا، ات اوزوم، سایانی و دو دورگه بین گونه ای در قالب آزمایش فاکتوریل با پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار درون گلدان در شرایط هوای آزاد بررسی شد. میزان رشد، وزن خشک ریشه و ساقه و RWC با افزایش شوری، کاهش یافتند. شوری در چند رقم باعث افزایش میزان پرولین و قندهای محلول شد، کمترین تجمع سدیم و کلر در برگ های دورگ H6 و رقم های سایانی و رشه دیده شد. در غلظت های بالای شوری پتاسیم و نیترات برگ کاهش یافت. کمترین آسیب های شوری در دورگ ها و رقم رشه مشاهده شد. در غلظت 150 میلی مولار تنها H6 تحمل مناسبی را نشان داد. بر پایه میزان تجمع سدیم و کلر برگ و آسیب های وارده به شاخه و برگ و میزان رشد در بین رقم ها، رشه و در بین دورگ ها، H6 تحمل نسبی به شوری نشان دادند.

کلیدواژه ها:

پرولین ، تحمل ، کلر و رشد ، ویتیس