کاربرد فنون تصمیم گیری چند شاخصه در ارزیابی ظرفیت مدیریت و مکانیزاسیون مزارع صنعتی پرورش گاو شیری

عوامل مدیریتی اثر مهم و پایداری بر عملکرد مزارع و دامداری ها دارند. هدف اصلی از مدیریت مزارع رسیدن به عملکرد های مطلوب در طولانی مدت است؛ لذا نیاز به آزمونی جهت ارزیابی عوامل مدیریتی و بیان ارتباط بین روش های مدیریتی با عملکرد مزارع است. همچنین مکانیزاسیون با غلبه بر محدودیت های فنی، اقلیمی و زمانی تولید، اعمال مدیریت در واحدهای تولیدکننده شیر را تسهیل می بخشد. فنون تصمیم گیری چند شاخصه این امکان را فراهم می آورد تا با اندازه گیری ظرفیت مدیریت و مکانیزاسیون در دامداری ها ارتباط آنها با عملکرد، سوددهی و پیشرفت بنگاه ها بررسی شود. جامعه آماری مورد بررسی در این تحقیق شامل گاوداری های شیری دارای پروانه صنعتی واقع در جنوب استان تهران می باشد که کلیه گاوداری های شیری صنعتی به صورت تمام شماری جهت انجام طرح در نظر گرفته شدند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد در میان شاخص های مدیریتی سطح تحصیلات بیشترین وزن را بر ظرفیت مدیریت دارد و ماشین شیردوشی اتوماتیک بیشترین نقش را در پیشرفت سطح مکانیزاسیون دامداری ها داراست. نتایج نشان داد همبستگی مثبت و معنی داری بین ظرفیت مدیریت و مکانیزاسیون با میانگین تولید شیر هر رأس دام و اندازه گله وجود دارد. همچنین همبستگی مثبت با معناداری بالا بین سطح مدیریت و مکانیزاسیون گاوداری ها مشاهده گردید. نتایج تحقیق نشان داد گاوداری های با ظرفیت مدیریت و مکانیزاسیون بالا، سوددهی بیشتری داشته که در سطح 0/01 معنی دار است. بهبود ظرفیت های مدیریت و مکانیزاسیون در گاوداری های صنعتی شیری عامل مهمی در جهت پیشرفت عملکرد گاوداری های شیری است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، مکانیزاسیون ، تصمیم گیری چند شاخصه ، دامداری شیری