میزان دسترسی به داروها و تجهیزات اورژانس ضروری در مطب های دندانپزشکی در چهار شهر جنوبی ایران (87-1386)

مقدمه: وقوع حوادث اورژانس در مطب های دندانپزشکی مسئله ای انکارناپذیر می باشد و باید برای مقابله با آن آمادگی علمی و عملی کافی را کسب نمود. هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت دارویی و تجهیزاتی مطب های دندانپزشکی چهار شهر جنوبی ایران جهت مقابله با چنین وقایعی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی، با استفاده از چک لیست در کل جامعه آماری دندانپزشکان چهار شهر جنوبی کشور در سال 87-1386 انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات شامل مراجعه به مطب ها، مصاحبه با دندانپزشکان و مشاهده کیت اورژانس و تکمیل فرم اطلاعاتی توسط کارشناسان آموزش دیده بود. داده ها با آزمون های پارامتریک t-test و تست های غیرپارامتریک Chi-Square و Fisher’s Exact آنالیز شد. یافته ها: در مجموع از بین 126 مطب، 117 مورد در مطالعه شرکت کردند، بنابراین میزان پاسخ دهی در مطالعه 9/92% بود. نتایج نشان داد که میانگین سنی دندانپزشکان 6/7±36 سال، میانگین زمان فارغ التحصیلی افراد 2/7±4/8 سال و میانگین مدت تاسیس مطب آنها 9/6±6/6 سال بود. 53% از افراد دوره فوریت های پزشکی را گذرانده و 3/39% از دندانپزشکان دارای کیت اورژانس بودند، که البته تمامی کیت های موجود نیز ناقص بودند. نتیجه گیری:با توجه به عدم وجود کیت اورژانس در بسیاری از موارد و ناقص بودن تمامی کیت های موجود بر ضرورت برگزاری دوره فوریت های پزشکی برای دندانپزشکان و ارائه واحد درسی مربوطه برای دانشجویان دندانپزشکی تاکید می گردد.

کلیدواژه ها:

داروهای اورژانس ، تجهیزات اورژانس ، دندانپزشکی ، شهرهای جنوبی ایران