تاثیر حاد فعالیت تداومی و تناوبی شدید بر سطوح پلاسمایی ایی سلکتین و شاخص های گلبول های سفید در بیماران عروق کرونر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر حاد فعالیت تناوبی شدید و تداومی بر سطوح پلاسمایی ایی سلکتین و شاخص های گلبولهای سفید در بیماران عروق کرونر بود. بدینمنظور، از بین بیماران قلبی مرد داوطلب با سابقه عمل جراحی بایپس و استنت گذاری، 30 بیمار انتخاب شدند و در سه گروه کنترل، تمرین تداومی و تناوبی شدید جای گرفتند. فعالیت تناوبی شامل: گرمکردن، هشت تکرار چهار دقیقهای فعالیت )دو دقیقه فعالیت با شدت 90 درصد اوج اکسیژن مصرفی و دو دقیقه استراحت فعال با شدت 30 درصد اوج اکسیژن مصرفی( و سردکردن بود. فعالیت تداومی نیز دربرگیرنده 30 دقیقه فعالیت با شدت 60 درصد اوج اکسیژن مصرفی بود. نمونه های خونی قبل و بعد از فعالیت جمعآوری شده و برای اندازه گیری ایی سلکتین و شاخص های گلبولهای سفید آنالیز گردیدند. از واریانس یکراه ه و همبستگی پیرسون برای تحلیل آماری داده ها استفاده شد. نتایج نشان میدهد که بین افزایش ایی سلکتین در سه گروه تفاوت معناداری وجود دارد P<0.001(، .)F2,27=27.8 نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز حاکی از آن است که باالتربودن میزان افزایش ایی سلکتین در گروه تناوبی نسبت به گروه کنترل )P<0.001(، گروه تداومی نسبت به گروه کنترل )P=0.001( و گروه تناوبی نسبت به گروه تداومی )P=0.009( به لحاظ آماری معنادار میباشد؛ اما تغییرات شاخصهای گلبولهای سفید در سه گروه تفاوت معناداری را نشان نمیدهد .)P> 0.05( به طورکلی، یک جلسه فعالیت ورزشی برای بیماران عروق کرونر باعث تحریک مسیرهای التهابی و افزایش شاخصهای التهابی در بدن میشود که با افزایش شدت فعالیت بهواسطه فعالیت تناوبی شدید، این پاسخ افزایش مییابد؛ لذا، استفاده از این فعالیتها برای یک جلسه در بیماران قلبی پیشنهاد نمیشود.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی شدید ، ایی سلکتین ، شاخص های گلبولهای سفید ، جراحی بای پس عروق کرونر ، استنت گذاری