ارتباط مجتمع عمده پذیرش بافتی طیور با پاسخ پادتن به واکسن

زمینه مطالعه: مجتمع عمده پذیرش بافتی ) MHC ( نقشی مرکزی در چگونگی پاسخ به بیماریهای عفونی دارد و پاس خهای ایمنی تحتکنترل ژ نهای این مجتمع هستند. بدلیل تنوع MHC تفاو تهای فردی در پاسخ به واکس نهای مختلف طیور مشاهده م یشود. بررسی ارتباطآل لهای MHC طیور با توان پاسخ به واکس نهای معمول، به توفیق واکسیناسیون و کنترل بیماریها کمک خواهد نمود. هدف: هدف از مطالعهحاضر بررسی تنوع MHC در جمعیت طیور بومی خراسان و ارتباط آن با پاسخ پادتن به واکس نهای گامبورو، نیوکاسل و آنفلوانزا است.رو شکار: به منظور تعیین ژنوتی پهای MHC از نشانگر ریزماهواره LEI0258 و روش تحلیل قطع های استفاده شد. عیار پادتن تولید شده بر ضدواکس نهای نیوکاسل و آنفلوانزا با آزمون ممانعت هماگلوتیناسیون و واکسن گامبورو با آزمون الایزا انداز هگیری شدند. تحلیل آماری با کمکنر مافزار SPSS نسخه 21 صورت پذیرفت. جهت تعیین ضرایب تأثیر آل لها از تحلیل رگرسیون تک متغیره با روش حداقل مربعات استفاده شد.نتایج: در جمعیت طیور بومی خراسان 13 آلل ریزماهواره LEI0258 شناسایی شد که نشا ندهنده تنوع بالای MHC در این جمعیت است. آلل361 بیشترین ) 48 / 28 %( و آلل 350 کمترین ) 69 / 0%( فراوانی را در جمعیت داشتند. در بررسی ارتباط MHC با پاسخ ایمنی، آلل 266 ریزماهوارهLEI0258 با کاهش عیار پادتن ضد واکسن گامبورو و آل لهای 311 و 313 با افزایش پاسخ پادتن به واکسن نیوکاسل همراه بودند ) 05 / .)p<0نتیج هگیر ینهایی: با توجه به نقش قابل ملاحظه MHC در مقاومت یا حساسیت در برابر بیماریهای عفونی ویروسی و کیفیت پاس خهای ایمنی،از رو شها و نتایج بدست آمده م یتوان برای انتخاب و بهبود جمعی تهای در حال اصلاح نژاد بهره برد

کلیدواژه ها:

گامبورو ، آنفلوانزا ، مجتمع عمده پذیرش بافتی ، ریزماهواره ، نیوکاسل