تأثیر جیر ههای حاوی سطوح مختلف خارمریم Silybum marianum ودانههایی با سرعت تجزیه متفاوت بر قار چهای شکمبه گاومیش خوزستان

زمینه مطالعه: شناخت پتانسی لهای دامی و گیاهی هر منطقه راهی برای جبران کمبود منابع علوف های و استفاده بهینه از منابع خوراکی آن کشور م یباشد، خارمریم از جمله گیاهان دارویی است که برای دا مهای بومی خوزستان مصرف علوف های نیز دارد. هدف: تحقیق حاضر با هدفمطالعه تأثیر جیر ههای حاوی مقادیر مختلف خارمریم بر فعالیت قار چها و کل میکروارگانیس مهای شکمبه گاومیش خوزستان در جیر ههای حاوی دانه با سرعت تجزیه شکمب های متفاوت انجام شد. روش کار: اثر جیر ههای حاوی سطوح مختلف خارمریم ) DM ر 0 g/kg ، 100 و 200 ( بر کل میکروارگانیس مها و قار چهای شکمب هی گاومیش با استفاده از رو شهای مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: پتانسیل و نرخ تولید گاز جیر ههای آزمایشی توسط کل میکروارگانیس مها تفاوت معن یداری نداشت. پتانسیل و نرخ تولید گاز جیر ههای آزمایشی توسط قار چهای شکمبه گاومیشتفاوت معن یدار داشت و در جیر ههای حاوی خارمریم افزایش یافتند ) 05 / p>0 (. در جیره بر پای ه جو افزودن خارمریم باعث افزایش عددی قابلیتهضم ماده خشک و NDF گردید در حالی که در جیره بر پای ه ذرت، باعث کاهش ناچیز هضم ماده خشک و NDF شد. در محیط کشت اختصاصی قار چها، قابلیت هضم NDF ، در هر دو جیر ه پایه در زمان 9 روز و کل دوره تحت تأثیر جیر ههای حاوی خارمریم قرار گرفت و با افزایش سطح خارمریم، هضم NDF کاهش یافت ) 05 / p>0 (. صرف نظر از نوع جیره پایه، قابلیت هضم p<0/05( NDF ( و ماده خشک ) 05 / p>0 ( در هردو جیر ه پایه در زما ن 6 روز، با ازدیاد مقدار خارمریم افزایش داشت. نتیج هگیر ینهایی: در کل استفاده از خارمریم اثر منفی بر میکروارگانیس مهاو هضم مواد مغذی توسط آنها نداشت، بنابراین نتایج نشان م یدهد که م یتوان از خارمریم تا 20 % جیره گاومیش بدون اثرات منفی بر هضم و تخمیر توسط کل میکروارگانیس مها و قار چها استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

جو ، ذرت ، تولید گاز ، کشت اختصاصی قار چهای شکمبه ، هضم دو مرحل های