ارزیابی اثر همزمان کم آبیاری بخشی ریشه و افزودن ورمی کمپوست بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی ذرت دانه ای سینگل کراس 704
محل انتشار: پژوهش های حفاظت آب و خاک، دوره: 24، شماره: 5
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 483
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSC-24-5_011
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1398
چکیده مقاله:
چکیده سابقه و هدف: استفاده از روش های حفظ ذخیره رطوبت خاک همراه با اعمال شیوه های مدیریت آبیاری نقش مهمی در سازگاری با مساله کم آبی و بحران آب خواهد داشت. لذا هدف از این پژوهش بررسی اثر همزمان اعمال کم آبیاری بخشی ریشه و ورمی کمپوست بر میزان آب مصرفی، عملکرد، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و محتوای نسبی آب برگ (RWC) گیاه ذرت در منطقه ساری می باشد. مواد و رو ش ها: این آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی به روش کرت یکبار خرد شده و در سه تکرار طی دو فصل زراعی در سال های 1393 و 1394 به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل تیمار آبیاری کامل و کود شیمیایی (FIT1) به عنوان تیمار شاهد، تیمار آبیاری کامل و 50 درصد کود شیمیایی+ 5/5 تن ورمی کمپوست در هکتار (FIT2)، تیمار آبیاری کامل و 11 تن ورمی کمپوست در هکتار (FIT3)، تیمار کم آبیاری تنظیم شده در سطح 65 درصد و کود شیمیایی (DIT1)، تیمار کم آبیاری تنظیم شده در سطح 65 درصد و 50 درصد کود شیمیایی+ 5/5 تن ورمی کمپوست در هکتار (DIT2)، تیمار کم آبیاری تنظیم شده در سطح 65 درصد و 11 تن ورمی کمپوست در هکتار (DIT3)، تیمار کم آبیاری بخشی ریشه در سطح 65 درصد و کود شیمیایی (PRD1)، تیمار کم آبیاری بخشی ریشه در سطح 65 درصد و 50 درصد کود شیمیایی+ 5/5 تن ورمی کمپوست در هکتار (PRD2)، تیمار کم آبیاری بخشی ریشه در سطح 65 درصد و 11 تن ورمی کمپوست در هکتار (PRD3) بود. به منظور تعیین مقدار رطوبت خاک از رطوبت سنج TDR مدل TRIME-FM استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اثر تیمارهای آبیاری بر همه ی پارامترهای فیزیولوژیکی در نظر گرفته شده در این تحقیق معنی دار بود. اثر تیمارهای کودی بر همه ی پارامترها به جز RWC معنی دار بود. بیشترین میزان عملکرد، برای تیمار FIT، در دو سال 1393 و 1394 به ترتیب برابر با 8 و 2/8 تن در هکتار به دست آمد. اعمال تیمار PRD باعث افزایش معنی دار عملکرد، عملکرد بیولوژیک و RWC در مقایسه با تیمار DI شد. استفاده از ورمی کمپوست به صورت تلفیقی با کود شیمیایی باعث افزایش عملکرد، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت شد. اعمال ورمی کمپوست باعث افزایش RWC در مقایسه با تیمار کود شیمیایی شد. نتیجه گیری: در راستای سازگاری با مساله کم آبی، اعمال تیمار PRD2 توصیه می شود زیرا نسبت به کاربرد جداگانه PRD و ورمی-کمپوست، باعث صرفه جویی بیشتر در مصرف آب (3/26 درصدی) شد و با تیمار FIT2 اختلاف معنی داری از نظر عملکرد و سایر پارامترهای فیزیولوژیکی ذرت نداشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سهراب عزیزپور
دانشجوی دکتری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
علی شاهنظری
علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
میرخالق ضیا تبار احمدی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
فاطمه کاراندیش
گروه مهندسی آب دانشگاه زابل
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :