شیوع آسیبهای ناشی از وسایل نوک تیز و برنده آلوده و عوامل موثر بر آن

مقدمه:آسیب ناشی از وسایل تیز و برنده یکی از مهم ترین خطرات بیولوژیک برای کارکنان بهداشتی- درمانی به شمار می آید و پیامد بیولوژیکی این آسیب ها می تواند بسیار خطرناک بوده و زمینه ساز انتقال بیماری باشد؛ از این رو هدف از پژوهش حاضر تعیین شیوع، علل و عملکرد پرسنل درمانیمرکز آموزشی- درمانی بیمارستان پنج آذر گرگان در برابر آسیب های ناشی از وسایل نوک تیز و برنده آلوده می باشد. مواد و روش ها:این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1394 در بیمارستان آموزشی- درمانی پنج آذر گرگان انجام شد. 345 نفر از پرسنل درمانی بخش های اتاق عمل ، بستری زنان و مردان، آزمایشگاه و اورژانس به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. داده های مربوط به شیوع و علل آسیب ناشی از وسایل نوک تیز و برنده و اقدامات پس از آن از طریق چک لیست جمع آوری گردیدند و یافته ها به صورت صدک و درصد گزارش شده و با استفاده از آزمون Pearson- کای اسکوئر و سطح معناداری کمتر از 05/0 در نرم افزار SPSS 16مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:از بین 345 نفر از کارکنان درمانی که وارد مطالعه شدند، 246 نفر (5/69 درصد) زن بودند و میانگین سنی و انحراف معیار افراد مورد مطالعه معادل 8/7±9/30 سال به دست آمد. همچنین، شیوع نیدل استیک در بین کارکنان درمانی این مرکز معادل 3/81 درصد بود و مهم ترین علل آسیب زایی، درپوش گذاری مجدد هنگام تزریقات گزارش شد. از سوی دیگر، دو اقدام مهم که توسط فرد پس از آسیب انجام شده بود، عبارت بود از: شستشو با مواد ضد عفونی کننده (3/20 درصد) و فشار دادن محل آسیب (1/16 درصد). شایان ذکر است که نتایج آزمون Pearson- کای اسکوئر، رابطه معناداری را بین جنسیت و آسیب با وسایل نوک تیز و برنده نشان داد ( 016/0 P=).  نتیجه گیری:شیوع نیدل استیک در این مرکز آموزشی- درمانی نسبت به مطالعات مشابه در ایران و آمار های جهانی بالاتر بوده و بیشترین شیوع در آزمایشگاه و آسیب زا ترین موقعیت ، درپوش گذاری مجدد بر سرنگ می باشد؛ بنابراین نیاز به آموزش مهارت های شغلی برای پیشگیری از آسیب و نحوه مواجه با این مشکل برای کادر درمانی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

آسیب بافتی ، آسیب سرنگ ، پرستار ، نیدل استیک ، وسایل نوکتیز ، هپاتیت