بررسی اپیدمیولوژیک ضرب و جرح در زنان مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی شیراز در سال 95-1394

چکیده مقدمه: خشونت علیه زنان یک مشکل بهداشت عمومی و نقض حقوق بشر است؛ از این رو این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک ضرب و جرح در زنان مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی شیراز در سال 95-1394 انجام شد. مواد و روش ها: روش انجاماین پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی است و ابزار گردآوری داده ها چک لیست می باشد که دارای 22 سوال در 2 بخش (اطلاعات دموگرافیک و بالینی) است. این مطالعه در ارتباط با 120 نفر از زنان و دختران بالای 15 سال شهر شیراز صورت گرفت. اطلاعات توسط نرم افزار 16 SPSS آنالیز گردید و سطح معناداری معادل 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی زنان مورد مطالعه 13±44/34 سال بود و 5/72 درصد از آن ها متاهل بودند. بر مبنای نتایج، بیشترین محل آسیب دست ها (3/33 درصد) بود و 2/69 درصد از موارد جهت انجام مراقبت های بیشتر در بیمارستان بستری شدند. بیشترین میزان ضرب و جرح نیز در سال 1394 و در فصل بهار (2/24 درصد) گزارش گردید. افزون بر این از نظر زمان مراجعه به مرکز درمانی، بیشترین مراجعه بیماران (5/37 درصد) بین ساعت 18 تا 23:59 رخ داده بود و کمترین مراجعه (8/10 درصد) بین ساعت 6 تا 11:59 صورت گرفته بود. 8/65 درصد از زنان از طریق آمبولانس و 2/34 درصد توسط خودروی شخصی عازم بیمارستان شده بودند. باید عنوان نمود که 2/69 درصد از زنان مورد مطالعه بستری گردیده و 8/30 درصد به صورت سرپایی درمان شده بودند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه خشونت علیه زنان منجر به وارد آمدن جراحات جسمی و ضربه های روحی به آن ها می گردد و این مساله تبعات فراوانی را برای زندگی آن ها و جامعه به همراه دارد، توجه به آن امری ضروری است؛ از این رو سرمایه گذاری ، برنامه ریزی و فرهنگ سازی جهت فائق آمدن بر این معضل توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

زنان ، شیراز ، ضرب و جرح