مقایسه اثر پرومتازین با پلاسبو در کاهش میزان تهوع و استفراغ بعد از بیهوشی عمومی جهت عمل سزارین

مقدمه و هدف : تهوع واستفراغ بعد از عمل در زنان و در بیماران حامله شایع است. تغییرات دوران حاملگی زن حامله را درمعرض افزایش خطر استفراغ و آسپیراسیون به دنبال بیهوشی عمومی قرار می دهد. پرومتازین یک داروی آنتی هیستامین و ازگروه فنوتیازین ها با خاصیت ضد تهوع و استفراغ قوی می باشد که در این مطالعه به تعیین تأ ثیر آن در کاهش میزان تهوع واستفراغ پس از عمل سزارین تحت بیهوشی عمومی و مقایسه آن با پلاسبو پرداخته شده است.روش کار : تعداد ١٠١ بیمار ASA I, II در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه هنگام القاء بیهوشی پرومتازین ٢٥ میلی گرم و یک گروه پلاسبو دریافت کردند. تکنیک بیهوشی و داروهای مصرف شده درهر دو گروه مشابه و مقادیر آنها بر حسب وزن یکسان بود . وقوع تهوع و استفراغ بعد از عمل و نیز داروی مورد نیاز جهتدرمان آن و عوارض احتمالی پرومتازین در ریکاوری و در 24-12 ساعت بعد از عمل بطور دو سوکور ثبت شد. نتایج : اطلاعات دموگرافیک بین دو گروه تفاوتی نداشت . میزان بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل در دو گروه مشابه بود و تفاوت معنی داری نداشت (P=0/67 و P=1). درجه خواب آلودگی در گروهی که پرومتازین دریافت کرده بودند بطور معنی داری بیشتر از گروه پلاسبو بود (P=0/029).نتیجه نهائی : پرومتازین بطور معنی داری بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل را نسبت به پلاسبو کاهش نداد.

کلیدواژه ها:

استفراغ ، بیهوشی عمومی ، پرومتازین ، تهوع ، سزارین