بررسی تأثیر هوموسیستئین بر عملکرد قلبی و میزان جریان کرونری در قلب مجزا شده رت

مقدمه و هدف: هوموسیستئین هرچند که در متابولیسم طبیعی بدن ن قش مهمی دارد، اما مقادیر زیاد آن به عنوان یک ریسکفاکتور بیماری های قلبی و عروقی شناخته می شود . این حالت در بیماری موسوم به هیپرهوموسیستئینمیا دیده شده و معتقدندکه هوموسیستئین منجر به استرس اکسیداتیو و تأثیرات توکسیک بر اندوتلیوم عروقی و در نتیجه بیماری های عروق کرونریمی گردد . با توجه به تأثیرات متنوع هوموسیستئین بر عروق وکاردیو میوسیت ها وهمچنین با توجه به اینکه روند پاتوژنیک اینتأثیرات هنوز بخوبی مشخص نمی باشد، مطالعه حاضر به منظورتعیین تأثیر آن برقلب مجزاشده رت صورتگرفته است.روش کار: مطالعه از نوع تجربی و بر روی رت های نر بالغ (n=20) صورت گرفت. قلب حیوانات مطابق روش لانگندورف مجزا و تحت پرفیوژن با محلول کربس قرار گرفته وپس از مرحله تثبیت اولیه ( 20 دقیقه) در سه گروه و باغلظت های مختلف (0/5، 0/1 و 0/05میلی مول در لیتر) تحت پرفیوژن با کربس محتوی هوموسیستئین به مدت 25 دقیقه قرار داشتند. بررسی روند تغییرات پارامترهای قلبی پس از تجویز هوموسیستئین درهر گروه با استفاده از Repeated measure ANOVA ومقایسه مقادیر پارامترها بین گروه های مختلف با استفاده از ANOVA یکطرفه و Tukey post test صورت گرفت. نتایج: تجویز هوموسیستئین تغییر معنی داری در پارامتر مهم عملکردی قلب یعنی RPP ایجاد نکرده اما منجر به افزایش معنی دار میزان جریان مایع کرونری شده است. این افزایش در حضور بالاترین غلظت هوموسیستئین از دقیقه 5 تا 25 دیده شد. در گروهبا غلظت متوسط در دقایق 5 و 10 ودر گروه با غلظت پایین فقط در دقیقه پنجم ملاحظه گردید.نتیجه نهایی : در مجموع نتایج نشان دهنده این است که هوموسیستئین تأثیرگشادکنند گی بر عروق کرونر داشته که این تأثیرمستقل از عملکرد قلبی بوده است.

کلیدواژه ها:

جریان کرونری ، موشصحرایی ، هوموسیستئین ، هیپرهوموسیستئینمیا