بررسی اثر افزایش مایع داخل وریدی بر طول مدت زایمان زنان اول زا

مقدمه و هد ف : کاهش مطلوب سیر زایمان میتواند شیوع سزارین را کاهش دهد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر افزایشمایعات داخل وریدی بر سیر زایمان در خانمهای باردار نولی پار بود.روش کار : این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور بر روی 180 زن باردار شکم اول با حاملگی ترم37 هفته حاملگی یا بیشتر ) که در مرحله فعال زایمانی بودند، انجام شد . آنها به دو گروه مورد و کنترل تقسیم شدند . )گروه مورد 250ml/h و گروه کنترل 125ml/h سرم رینگر لاکتات دریافت کردند. مدت مرحله فعال و مرحله دوم زایمانی، کل مدت لیبر ، شدت درد بر اساس (VAS (visual analogue scale، میزان نیاز به اکسی توسین،میزان سزارین وآپگار نوزادی بررسی شد.نتایج : هر دو مرحله زایمانی در گروه مورد مطالعه کمتر از گروه کنترل بود (p<0.005). مدت زمان فاز فعال زایمان 66 دقیقه ومدت زمان مرحله دوم زایمان 20 دقیقه کمتر از گروه کنترل بود . میزان نیاز به اکسی توسین در گروه مورد به طور معنی داری کمتر بود (p<0.001). شدت درد زایمان و میزان سزارین نیز بطور معنی داری در گروه مورد مطالعه کمتر بود (به ترتیب p<0/012 و p<0/001). آنالیز داده ها نشان داد که نوزادان گروه مورد درجه آپگار بالاتری داشتند (p<0/03). نتیجه نهایی : نتیجه مطالعه نشان داد که افزایش دریافت ما یعات وریدی توسط زنان باردار در طول مدت دردهای زایمانیمی تواند به صورت فاکتوری مستقل سیر زایمان را کوتاه کند و شدت درد زایمانی را کاهش دهد . یر اساس این نتایج توصیهمی شود در صورتیکه منعی برای افزایش دریافت مایعات وریدی برای مادر وجود نداشته باشد به میزان 250ml/h مایع وریدی رینگر لاکتات دریافت کند.

کلیدواژه ها:

درد ، زایمان ، هیدارتاسیون