تدوین راهبردهای تجدید حیات شهری در راستای ساماندهی بافت های فرسوده (مورد مطالعه: شهرک صادقیه منطقه 18 شهرداری تهران)

به دنبال حاد شدن مشکلات نواحی قدیمی (فرسوده) شهر، دولت ها توجه ویژ های را نسبت به نواحی قدیمی شهر مبذول داشته اند. این نیاز به طرح رهیافت تجدید حیات شهری که ماهیت پویا و بلند مدتی را انعکاس می داد، منجر گردید. تجدید حیات شهری برخلاف فعالیت های توسعه شهری و یا ایجاد شهرکهای جدید، فرایندی است که باید از یک پیشرفت تدریجی برخوردار باشد. بنابراین هدف این پژوهش تدوین راهبردهای تجدید حیات شهری در راستای ساماندهی بافت های فرسوده (مورد مطالعه: شهرک صادقیه منطقه 18 شهرداری تهران) می باشد. نوع پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و روش تحقیق در آن توصیفی- تحلیلی است و شیوه گردآوری داده ها اسنادی و میدانی می باشد. و از تکنیک SWOT برای تحلیل و بررسی نقاط قوت، ضعف و فرصت و تهدید استفاده شده است. اولویت بندی راهبردهای تجدید حیات شهری از طریق تجزیه و تحلیل عوامل داخلی و خارجی با استفاده از ماتریس SWOT و مدل برنامه ریزی کمی تعیین و مشخص شد. در ماتریس عوامل داخلی وجود یک نهاد انتخابی به عنوان شهرداری، مهمترین نقطه قوت و اثرات زیان بار زیست محیطی مدیریت نامناسب شهر مهمترین نقطه ضعف شناخته شدند. در ماتریس عوامل خارجی، مولفه ی وجود ماده قانونی تشکیل مدیریت یکپارچه شهری مهمترین فرصت و مولفهى عدم ارائه یک برنامه دقیق زمان بندی شده برای واگذاری اختیارات به حکومت محلی مهمترین تهدید شناخته شد. با توجه به ماتریس داخلی و خارجی (E) در سیاست تجدید حیات شهری، راهبرد تهاجمی به عنوان اولویت اصلی تعیین شد

کلیدواژه ها:

تجدید حیات شهری ، بافت فرسوده ، شهرک صادقیه