تغییرات لایه اندوتلیوم قرنیه به دنبال استفاده از لنزهای تماسی نرم و سخت

مقدمه: با توجه به افزایش تنوع لنزهای تماسی قابل استفاده برای بیماران اهمیت اتخاذ یک رویکرد علمی دقیق جهت بررسی تاثیرات ای لنزها بر روی لایه های مختلف و بیومکانیک قرنیه بیش از پیش به چشم می خورد. لایه اندوتلیو قرنیه به عنوان مرز بین قرنیه و اتاقک قدامی نقش بسزایی در کنترل تغییرات هومئواستاتیک قرنیه به عهده دارد و نیازمند توجه بیشتر می باشد. هدف از ارائه این مقاله بررسی تغییرات عملکردی و ساختاری در لایه اندوتلیو قرنیه به دنبال استفاده از لنزهای تماسی می باشد. روش: طبق مقالات ارزیابی تراکم سلول های اندوتلیو با استفاده از Specular Microscopy انجام می شود. همچنی جهت بررسی تغییرات احتمالی که ممکن است در نفوذپذیری لایه اندوتلیوم قرنیه بدنبال استفاده از لنزهای تماسی اتفاق بیافتد از تکنیک Anterior Segment Fluorophotometry استفاده می شود. به علاوه در مقالات مشابه ضخامت مرکزی قرنیه نیز با Ultrasound Pachymeter اندازه گیری می شود.یافته ها: بدنبال استفاده از لنزهای تماسی تنوع حجمی و ساختاری بی سلول های اندوتلیو نسبت به گروهی که از لنزهای تماسی استفاده نکردند افزایش میابد که به دلیل تغییرات اکسیژن رسانی به قرنیه بدنبال استفاده از لنزهای تماسی گزارش شده است و به همین دلیل در نظر گرفت فاکتور Dk/t اهمیت فوق العاده مهمی در ای زمینه دارد. همچنین طبق گفته مقالات تراکم سلولی بدنبال استفاده از لنزهای تماسی کاهش میابد.نتیجه گیری از پژوهش: از آنجا که تراکم سلول های اندوتلیو در سنی مختلف متفاوت است در نظر گرفت تراکم و ساختار سلولی لایه اندوتلیو برای تجویز انواع مختلف لنزهای تماسی در سنین و شرایط زیستی مختلف به خصوصا برای افرادی که در خطر بیشتری نسبت به ایجاد مشکلات ناشی از لنزهای تماسی قرار دارند اهمیت پیدا می کند