تاثیر بام های سبز و گذرگاه های نفوذپذیر بر پاسخ هیدرولوژیکی حوضه آبخیز شهری (مطالعه موردی: بخش غربی شهر کرمان)

در این پژوهش، اجرای سیستم های توسعه کم اثر LID به عنوان راه کارهای کنترل منابعی که در بازیابی اجزا بحرانی رژیم های جریان طبیعی شرکت داده می شود، در مقیاس حوضه آبخیز شهری مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. پاسخ هیدرولوژیکی حوضه آبخیز شهری کوچک تحت سناریوهای تغییر کاربری اراضی متفاوت شامل احداث بام های سبز و گذرگاه های نفوذپذیر مورد بررسی قرار گرفت. مدل سازی با استفاده از مدل مدیریت توفان SWMM انجام شد. سناریوها بر اساس اندازه گیری های صحرایی واسنجی و اعتبارسنجی شدند. شبیه سازی ها با استفاده از آب نمودهای مصنوعی به دست آمده از سه دوره بازگشت مختلف 2، 5، و10 انجام شد. نتایج مدل سازی تاثیر رویکردهای LID را حتی برای رخداد توفان طرح (دوره بازگشت 10 ساله) نیز تایید می کند، به ویژه در یک کمینه سطح تغییر کاربری، متناظر با کاهش 5 درصدی سطح موثر نفوذناپذیر EIA مستلزم به دست آوردن سود هیدرولوژیکی قابل ملاحظه است

کلیدواژه ها:

عملکرد هیدرولوژیکی ، توسعه کم اثر ، بام سبز ، مدل مدیریت سیلاب