پولشویی در فقه امامیه

پولشویی به زبان ساده مجموع عملیات بر روی اموال نامشروع مانند مواد مخدر، سرقت، کلاهبرداری و ...، می باشد تا این اموال به ظاهر مشروع و قانونی قلمداد شود و منشا نامشروع آن مخفی گردد.این پدیده به موجب قانون مبارزه با پولشویی در حقوق داخلی به عنوان جرم شناخته شده و برای مرتکب آن مجازت وضع شده است.نوشتار حاضر در پی مبانی و ریشه های فقهی جرم انگاری پولشویی می باشد.بنابراین این مقاله بعد از بیان اجمالی مفهوم پولشویی، به بحث در مورد مستندات فقهی و ارتباط آن با خمس و در نهایت به طور اجمال به تعارض ظاهری ای بعضی قواعد فقهی با این پدیده، می پردازد.

کلیدواژه ها:

پولشویی ، فقه ، اکل مال به باطل ، قواعد فقهی