تبیین الزام تنفیذ خلاقیت در نظام مدیریت بازرگانی

دنیای دانشمندی به پایان رسیده است؛ عصر ما عصر روشمندی است. روش های خلاقه برای رسیدن به میدان های نوین توسعه . خلاقیت به عنوان الزامی قطعی در ارتقا ء گونه های مختلف مدیریت - از جمله مدیریت بازرگانی- مطرح است. خلاقیت؛ تنها و تنها مرهون و مدیون به نوع انسان است و آنچه گاه از جانداران یرمی زند و اصطلاحا خلاقیت و نوآوری و فعلی بدیع خوانده می شود تابع غریزه و یا شرطی کردن آنهاست. خلاقیت که واژه ای عربی است در اصل به معنای آفریدن است. برخی خلاقیت را از منظر شناختی و برخی دیگر از منظر انگیزشی و عاطفی مورد بحث قرار داده اند. با این همه خلاقیت در مدیریت بازرگانی نه تنها به بارورسازی ظرفیت های این دانش کمک می کند بلکه حتی سبب می شود تا در عرصه های دیگر ارتباطات انسانی به توفیقات در خور توجهی برسیم .با این همه هنوز و همچنان در نظام مدیریت بازرگانی همان اندیشه های مدرسی و سنتی رواج دارد و در حسن انطباق با فرآیندهای نوین جهانی با دشواری هایی مواجه هستیم. این مقاله که به روش مطالعات توصیفی تحلیلی به نگارش درآمده می کوشد تا به تعریف خلاقیت از مناظر متعدد بپردازد، تاثیر آن را در حوزه مدیریت بازرگانی نشان دهد و ثمرات و تبعات آن را بنمایاند.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، خلاقیت ، توسعه ، مدیریت بازرگانی ، چالش