شناسایی عوامل موثر بر عدم ارتقای بانوان در سطوح مدیریتی (مورد مطالعه : شرکت توزیع نیروی برق استان قم)

سرمایه انسانی به عنوان یکی از عوامل موثر در پیشبرد اهداف توسعه همه جانبه و پایدار محسوب می شود. زنان به عنوان نیمی از افراد جامعه و نیمی از سرمایه انسانی کشور به عنوان هدف توسعه مطرح هستند؛ با این وجود زنان در ارتقاء به پست های مدیریتی و کلان موفق نیستند. از میان مدیران شرکت های موفق تعداد بسیار کمی مدیر زن به چشم می خورد. یکی از شاخص های مهمی که به عنوان معیار توسعه جنسیتی و نیز توانمندسازی زنان مورد توجه قرار می گیرد، میزان مشارکت زنان در تصمیم گیری های کلان کشور و همچنین حضور آنها در پست های مدیریتی است. مشارکت زنان در فعالیت های مختلف سازمانی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی باعث می شود تا آنان دانش مدیریتی بیشتری را کسب نموده ودر تصمیم گیری های مربوط به سرنوشت خود و کشورشان موثر باشند. هدف تحقیق حاضر شناسایی عوامل موثر روی عدم ارتقای بانوان در پست های مدیریتی شرکت توزیع نیروی برق استان قم است. تحقیق حاضر از منظر روش شناسی، آمیخته (کیفی و کمی) و از منظر جهت گیری، کاربردی و از منظر شیوه گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی و از منظر استراتژی پژوهش، پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر، مدیران میانی و پایه شرکت توزیع برق استان قم هستند. با استفاده از روش نمونه گیری قضاوتی (هدفمند)، 15 نفر انتخاب گردیدند. با توجه به استفاده از نظرات خبرگان از روایی محتوایی استفاده شده است؛ بدین منظور با استفاده از مرور پیشینه و مصاحبه با خبرگان، 23 شاخص موثر بر روی عدم ارتقای بانوان در پست های مدیریتی احصا شد. سپس با استفاده از شاخص ضریب تغییرات و نظرات خبرگان و آزمون بینم، 11 شاخص مورد تایید قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

ارتقای شغلی ، کارراهه شغلی ، زنان