بررسی رابطه بین توانمند سازی با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی گیلان

احساس توانمندی و خود کار آمدی از جمله مسایل مهمی است که در رضایت شغلی کارکنان نیز نقش ایفا می کند. یکی از تکنیک های موثر برای افزایش بهره وری کارکنان و استفاده بهینه از ظرفیت و توانایی فردی و گروهی آنها در راستای اهداف سازمانی، توانمندسازی کارکنان است. هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین توانمند سازی با رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی گیلان بوده است . روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت و روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی گیلان هستند که به تعداد 466 نفر است . حجم نمونه 200 نفر طبق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل یافته ها در دوسطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفته است .در سطح آمار توصیفی از فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون کالموگروف اسمیرنف ، ضریب همبستگی اسپیرمن ، آزمون فریدمن و رگرسیون خطی چندگانه به روش قدم به قدم استفاده شده است و نتایج حاکی از آن است که بین توانمند سازی با رضایت شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد . با توجه به نتایج میتوان گفت که با افزایش توانمندسازی رضایت شغلی کارکنان افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

توانمند سازی ، رضایت شغلی