استفاده از روش پاسخ سطح از رویکرد طراحی آزمایشات و الگوریتم ازدحام ذرات در مدلسازی و بهینه سازی فرآیند جوشکاری با الکترود غیر مصرفی تنگستن و گاز محافظ

فرآیند جوشکاری با الکترود غیرمصرفی تنگستنن در حضور گاز محافظ (تیگ) به سبب کیفیت بالای اتصال یکی از فرآیندهای پرکاربرد جوشکاری محسوب می گردد. یکی از کاربردهای مهم این فرآیند در جوشکاری ورق های نازک است. در پژوهش حاضر اثر پارامترهای مختلف جوشکاری تیگ بر هندسه ی گرده جوش بررسی شده است. ورق مورد استفاده از جنس آلومینیوم 5052 می باشد. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز تعدادی آزمایش هدفمند به کمک روش طراحی آزمایشات پاسخ سطح طراحی و اجراگردید. سپس به کمک مدل های برازشی، مدلسازی فرآیند برای هندسه گرده جوش (ارتفاع به عرض جلو و ارتفاع به عرض پشت) صورت گرفت. در مرحله بعد، اعتبار این مدل ها با استفاده از تحلیل واریانس مورد ارزیابی قرار گرفته و مدل مرتبه دوم که دارای برازش و دقت بالاتری است به عنوان مدل نهایی انتخاب گردید. سپس برای بهینه سازی به کمک الگوریتم ازدحام ذرات، بهترین مقادیر برای پارامترهای ورودی فرآیند، بر اساس مشخصه های مطلوب هندسه گرده جوش تعیین شدند. مقایسه نتایج بهینه سازی با مقادیر واقعی نشانگر قابلیت بسیار خوب روش پیشنهادی در مدلسازی و بهینه سازی جوشکاری الکترود تنگستن می باشد.

کلیدواژه ها:

PSOمدلسازی رگرسیونی ، جوشکاری تنگستن با گاز محافظ ، بهینه سازی ، الگوریتم